𝑺𝒐 𝑭𝒂𝒓 𝑨𝒘𝒂𝒚|𝒀𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊✔

④

Ufak bir hatırlatma tarihlere bakarak teori üretebilirsiniz. ilerleyen bölümlerde daha da anlaşılır olur diye düşünüyorum.

Keyifli okumalar
💜

11.10.2020

Yarın akşam gerçekleşecek olan ödül töreni için hazırladığımız sahnenin provasını bitirmiştim. Çok uzun zamandır bu sahne için hatırlanıyordum. Eskiye kıyasla çok daha fazla gelişmiştim. Hem sesim, hem şarkılarım hemde sahne performanslarım daha da güzelleşmişti.

Kendimi hem vokalde hem de rapte göstermeyi seviyordum. Bu  ikisini özelliklede ana şarkılarımda bir araya getirmek ve kendimi iki alanda da ön plana çıkarmak hoşuma gidiyordu.

Sanırım ilk başlarda dans konusunda birazcık ön yargılıydım çünkü hiçbir zaman kendimi tam olarak yeterli bulamamıştım. Bu özellikle ilk çıkış yaptığım zamanlarda oldukça rahatsızlık vermişti ama şimdi bu psikoloji ile nasıl başa çıkacağımı öğrenmiştim.

Sıkı çalışma her zaman karşılığını veriyordu.

"Yarın için heyecanlı mısın?"

Şirket koridorunda menejerimle birlikte yürüyorduk. "Hemde nasıl." Dedim gülerek.

Uzun zamandır bu sektörün içinde olmama rağmen bu heyecanlanma durumunu hala üzerimden atamamıştım. Hala ilk çıkış yaptığım zamanlardaki gibi heyecanlanıyordum. Üzerimde hissettiğim baskıda bunu tetikliyordu tabi ki.

"Sence yılın sanatçısı ödülünü alabilecek miyim?"

Bu yıl böyle bir bir ödüle aday gösterilmiştim. Geçen senede aday olmuştum fakat kazanamamıştım çünkü rakipler çok güçlüydü.

"Bu yılın senin için ne kadar başarılı geçtiğini hepimiz biliyoruz. Her sene daha da yükseliyordun ve bence o ödül senin."

Menejerime bakarak gülümsedim. Bu şekilde konuşması tabi ki beni hem mutlu ediyor hemde hırslandırıyordu ama hala tam olarak emin olamıyordum.

"Ama ödülü alamasan bile sorun değil. Bu konuda kendini çok yüklenme, tamam mı?"

Başımı sallayarak onu onaylamakla yetindim. Geçiştirmek için böyle söylüyordum ama alamazsam büyük bir hayal kırıklığına uğrayıp kendimi yıpratacağım kesindi.

"Eve git ve dinlen. Yarın görüsürüz, Sara."

"Görüşürüz."

Menejerim bana veda edip asansöre doğru ilerlemeye koyulduğunda bende koridorun sonundan sağa doğru döndüm. Eve gitmek istiyordum ama Yoongi'nin işi daha bitmemiş olabilirdi.

Bir kaç adım daha attım ve dans pratik odası yazısına kısa bir bakış atıp kapıya yaklaştım. İçeriden müzik sesi gelmiyordu bu yüzden müsait olduklarını düşünerek içeri girdim.

Ben içeri girer girmez bazı kişilerin bakışları beni buldu. Bazı çalışanlar buradaydı ve tabi ki üyelerde. Görmeyi beklediğim büyük dansçı topluluğu görememiştim. Sanırım pratikleri sona ermişti.

"Hoşgeldin, noona."

Jungkook herkesten önce bana selam verdiğinde ona bakarak gülümsedim. "Hoşbuldum."

Fazlasıyla yorulmuş görünüyorlardı. Bu yüzden onlar için kötü hissetmiştim. Bakışlarım yavaş bir şekilde en kenarda duran Yoongi'ye çevrildi ve zaten onunda gözlerinin üzerimde olduğunu fark ettim.

Gözleriyle pratik odasının kapısını işaret ettiğinde ne demek istediğini anlayıp gülümsedim ve başımı olumlu anlamda salladım.

"Hep birlikte yemek yiyelim mi? Stresimizi atarız."