𝑺𝒐 𝑭𝒂𝒓 𝑨𝒘𝒂𝒚|𝒀𝒐𝒐𝒏𝒈𝒊✔

⑤

Keyifli okumalar
🐘

13.10.2020

Yoongi'nin anlatımından...

Hastane koridorunda dururken hala yaşadığım şoku ve korkuyu üzerimden atmaya çalışıyordum ama olmuyordu. ödül töreninde ilk başta her şey normal gibiydi. Sahne arkasına geçince Sara ile konuşmuştuk ve o gayet iyi görünüyordu.

Ama sahneye çıktığı ilk anda bir şeylerin ters gittiğini anlamıştım. Şimdiye kadar tüm performanslarını izlemiştim ve onu kendimden bile daha iyi tanıyordum. Sara sahnedeyken her şeyini ortaya koymaya çalışan sanatçılardandı ama bu gece öyle olmamıştı.

Şarkıya daha ilk girişinde yüz ifadesi ve hareket tarzından bile bir sorun olduğunu anlamıştım ama ne olursa olsun kötü düşünmemeye çalıştım. Sadece sağ sağlim gösterisini bitirmesi için dua ediyordum ama bir anda korktuğum şey oluvermişti.

Sahnede öylece yere yığılmıştı ve ben dahil herkes şok içerisindeydi. dançıların ona doğru ilerledikleri hatırlıyordum. Sahne arkasından da bir kaç çalışan ona doğru koşmuşlardı.

Tüm bunlar olurken bende orada öylece duramazdım. Kendime geldikten sonra kimseyi umursamadan kendimi sahneye atmıştım. Kalabalığın endişe dolu sesleri beni olduğumdan daha çok geriyordu.

Saraya ulaştığımda ise korkum daha da çok artmıştı çünkü şok geçiriyordu. Bunun normal bir bayılma olmadığını o zaman anlamıştım.

Ve şimdi buradaydık. Olaydan sonra bir anons yapılmıştı ve ödül töreni iptal edilmişti çünkü yaşanılan bu olayın normal olmadığı ortadaydı. Bu bir yorgunluk bayılması değildi.

"Sara iyi."

Namjoon bir elini omuzuma koyarak destek verircesine sıktı. "Sana su getirmemi ister misin hyung?"

Başımı hızla iki yana salladım. Az önce Saranın yanından çıkmıştım ve artık iyi olduğunu bilsem bile onu o şekilde görmek bana iyi gelmemişti.

"O zehirlendi Namjoon." Dedim sesimi hafif yükselterek. "Resmen biri onu öldürmeye çalıştı."

Doktorlar bize işin aslını söylediklerinde şok olmuştum. Evet,bunun normal bir bayılma olmadığını onu daha ilk gördüğümde anlamıştım ama birinin bilerek ona bunu yapmış olması beni ürpertiyordu.

"Haklısın korkunç bir şey."

"Kim böyle bir şey yapar ki?" Namjoon'un ardından Hoseok araya girdiğinde gözlerimi yumdum.

"Bilmiyorum." Kendimi tutamayarak ayağa kalktım ve öylesine dolanmaya başladım. Ne yaptığımı bile bilmiyordum.

"Ama bulacağım. Ona bunu kim yaptıysa hesabını verecek."

Hayatımda ilk defa bu kadar korkmuştum. Beni kimse kolay kolay korkutamazdı ama bu durum tamamen farklıydı. Zaten korkunç bir olayken bunu yaşayanın benim sevdiğim kadın olması beni mahvediyordu.

"Çocuklar."

Bang pd'nin sesini duyduğumuzda hepimizin gözleri onu buldu. Bakışlarım meraklı bir hal aldı ve hiç beklemeden yanına doğru ilerledim.

"Durum ne?"

"Polise haber verildi. Soruşturma başlatılacak. Önce gelip Saranın ifadesini alacaklar." Ardından sıkıntılı bir nefes verdi. "Her şey yolunda değil mi?"

Başımı olumlu anlamda salladım. "Evet, uyanmasını bekliyoruz."

Bang pd'den bilgi aldıktan sonra yeniden onun yanına dönecektim. Uyandığında yalnız olmasını istemiyordum.