"Anne ben bunu giymem. Boşa uğraşma." İsyankar bir şekilde konuştuğum sırada annem sabır çekerek elbiseyi yatağın üzerinden aldı.
"Kızım pijamayla mı geleceksin düğüne?! Bak ne güzel elbise işte." Diyerek elindeki elbiseyi gözüme tutarcasına salladı.
"Vallaha bu elbiseye, pijamayı tercih ederim ." Diyerek kendimden emince konuştum. Ama öyleydi yani.
ओह! यह छवि हमारे सामग्री दिशानिर्देशों का पालन नहीं करती है। प्रकाशन जारी रखने के लिए, कृपया इसे हटा दें या कोई भिन्न छवि अपलोड करें।
Annem bugün kendine Elif ablanın düğünü için birşeyler almaya giderken banada pembe, simli mimli bir elbise almıştı, düğünde eşofman, pantolonla gezmeyeyim diye.
"Ben seni düşündümde aldım Asmin. Benim kızım da az hanım hanımcık giyinsin diye." 'Yazıklar olsun' dercesine kafasını salladı. "Ama yok hata etmişim. Sen böyle giyinmeye devam et. Tamam mı kızım?" Kafamı salladım. "Tamam anne." Diye konuştum bıkkınca.
Giyinişimde ne vardı Allah aşkına? Tamam, heryere eşofman, pijamayla gidiyordum ama böyle rahat ediyorum bende. Diğer kızlar gibi elbise falan yok bizde, racona ters yanii!
"Hayatımda bir kez senden bir şey istedim Asmin, onuda bana çok gördün ya, yazıklar olsun kızım sana." Kafasını sağa sola sallayıp, peşpeşe cıklarken sıkıntılı bir nefes aldım.
"Anne bari siyah miyah bir şey alsaydın. Niye pembe?" Diye konuştum bıkkınlıkla. Siyah olsaydı bir ihtimal giyerdim de, pembe ne abi ya!
"Kızım vallahi siyah sana hiç yakışmazdı, bak ben zevkli kadınım." Giy bakayım da annem, bir üzerinde göreyim he?" Başını beni ikna etmek için eğerken, tebessümle elindeki elbiseyi aldım. Aman nolcak bir günlük giyeceğim sonuçta. En fazla ne kaybederim ki?!
"Tamam anne." Annem kafa sallayıp odadan çıkarken üzerimdekileri çıkartıp, elbiseyi giydim. Aynadan kendime baktığımda salık saçlarımı aşağıda topladım. Şaka maka yakışmıştı he. Kırk yıl düşünsem annemin böyle bir elbise alacağı aklıma gelmezdi.
Düğüne geç kalmamak için hızla, hafif bir makyaj yapıp, bağladığım saçlarımı açıp hafiften üzerini taradım. Masadaki parfüm şişesini boynuma sıkıp, dağıttım.
Tüm işlerim bittiği sırada, yataktaki telefonumu alıp, siyah küçük ko çantama attım. Üstünkörü üzerimi düzeltiğim sırada odamın kapısı çaldı.
"Hazır mısın Asmin?" Abimin sesiyle çantamı koluma takıp kapıya doğru yürüdüm. "Hazırım abi." Tam kapıyı acağım sırada, abimin açmasıyla geri çekildim hızlıca. Son dakika bir kazadan kurtulmanın ardından derin bir nefes aldım.
"Bu ne kızım?!" Diye içeri dalan abime anlamayarak baktım. İki eliyle omuzlarımdan tutup beni kendinden uzaklaştırıp, çatık kaşlarıyla üzerimi inceledi.
