MY STEPBROTHER POSSESSIVENESS [Develaux Series 1] (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄)

CHAPTER 20: WE MISSED YOU

ASHERA POV

"SINO BA YAN?! KANINA KA P—" she definitely cut her word in a mid-term. I saw the shockness in her eyes. Her eyes dripped in tears, slowly falling from her rosy cheecks.

"Sino ba yan bal?" Boses ni allyson kung hindi ako nagkakamali. Bigla syang sumulpot sa likod ni tria at lumingon sa pwesto namin ni steffan.

"BEYBE MIRAAAA!!!" sabay yakap ng mahigpit sakin. Hindi na ko makahinga sa pinaggagagawa nila sakin ni tria, dahil nakiyakap nadin sya.

"Stop it! Baka masaktan sila" sabi naman ni steffan na ikinatigil nila sa pagyakap sakin.

"Sila?" They said in unison.

" baliw ka na ba mister?, iisa lang sya, nakikita mo naman siguro" tria mockingly said while rolling her eyes back and forth. Ang taray talaga.

"She's pre—" pinutol ko agad ang sasabihin ni steffan na ikinatingin nila sakin.

" ahmm... pa-pasok na tayo sa loob" pang iiba ko ng topic. Please kagatin nyo please please.

"Oo nga no, tara pasok muna kayo, dun na tayo mag kwentuhan" aya samin ni allyson bago naunang pumasok sa loob.

—

Nagtatampo sila sakin dahil matagal silang nawalan ng balita sakin. Babawi na lang ako sa inyo mga beybe ko.
Im sorry. Im sorry if im going to lied this time.

"So bakit bigla kang sumulpot dito ng hindi man lang tumatawag samin? Pano kung wala kami dito?!" Pagalit na turan ni layca sakin habang masama ang tingin.

"Im sorry" tanging nasabi ko na lang habang nakatingin sa mga kamay ko. I heard they gasps.

"Hey why are you sad?" Sabay akap nila saking tatlo.

"Im sorry kung nawalan ako ng connection sa inyo.... pero pwede bang dito muna ako tumira?" I plead dahil wala na akong alam na pwedeng matirhan dito sa england. Tanging ang mga kaibigan ko lang.

"Oo naman no, pero alam ba to ni tita?"

I sigh, "h-hindi... wala akong balak ipaalam, kaya please lang... wag nyong sabihin kay mom na nandito ako" pakiusap ko habang lumuluha,.

"Don't cry ashera, makakasama sayo yan" paalala ni steffan habang may bahid ng lungkot sa mga mata. I fake a smile, ayaw kong malaman ng mga kaibigan kong buntis ako. Humahanap pa ako ng tiyempo kung paano ko masasabi.

I looked at them, their eyes are hoping for something. Tanging sorry lang ang nabangit ko sa isipan ko. Alam kong maaari silang magalit sakin pag nalaman nilang nagsinungaling ako. At ayaw kong mangyari yun. Ayaw kong masaktan silang lahat ng dahil sa katangahan ko.

—

AEYRA POV

"WHAT!!! NASAAN ANG ANAK KO?!" sigaw ko sa telepono. Tumawag kasi sakin si yohan at nabalitaan kong lumayas si ashera ng bahay.

'I'm... sorry t-tita.... h-hindi ko po a-alam..." he paused, "our teacher said, she migrate together with steffan... that bastard" he hissed underneath his breath.

"Ipinagkatiwala ko sayo ang anak ko yohan!! Pero anong ginawa mo!! Binigo mo ako!!!"

"I'm so sorry tita... im sorry" I heard him sniff and cry louder.
I dropped the call and ask my secretary to come in immediately.

"Yes, madam?" Tanong ng sekretarya kong kakapasok pa lang ng opisina ko.

"Clear all my appointments and schedule for this day forward, im going to philippines" I coldly said without looking at her, she complained but I refuse it using my hand.

"Clear it or i fired you?, right here right now. Choose wisely ms. Jina" habang nakatingin sa kanya ng mataimtim. Na ikinalunok nya ng sunod sunod.

"G-gagawin ko na po" ramdam ko ang takot sa boses nya, bago yumuko at umalis na parang buhawi sa harapan ko.

I ran my fingers throughout my hair because of frustration that ashera gave me. What the heck are you doing now ashera!. You didn't failed to make me numb and heartless yet worried.

I dialed her number..

'The phone is not going through, after the beep...'

I end the call, where the hell are you possible be, you such a hard headed girl ashera!.