CHAPTER 15: POSITIVE

2.2K 46 3
                                    


Steffan POV:

"Shh wag ka ng umiyak, magiging maayos din ang lahat" pag aalo ko sa kanya para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam nya,

"P-paano pag nalaman to ni mom?, paniguradong papalayasin nya ako—" I put my finger in her lips to make her stop saying negatively

"Don't say that, tita ae loves you so much. You're the only daughter that tito left before he passed away"
I said as tears continued to stream down my eyes.

"Stop crying at makakasama yan sa baby mo" sabay yakap ng mahigpit sa kanya. Ayaw na ayaw kong nakikita syang tumatangis, nahihirapan at nasasaktan ako.

"O-oo nga pala. B-bawal akong mastress sabi ni doc" then reality hits her. Buti naman hayst.

We go to my family doctor ng malaman naming buntis siya.

•flashback•

"O-ofcource... not" bulong nya na sakto lang para marinig ko. Then he hugged me again. Its unasual. She's not clingy, way back then.


"You sure?" Paninigurado ko sa kanya. Somethings wrong with her, really.


"Y-yes" pautal-utal nyang sabi habang nakaduko ang ulo.




Una, itong pagyakap yakap nya sakin. Then she loves biting my cheecks, she giggles a lot. Second, she eat the foods that she doesn't eat like pickles, peanut butter and rambutan. But this past few days?, she eat it all. No jokes but truths.


"Okay, as you say" pagsuko ko dahil alam kong hindi nya naman talaga sasabihin sakin. "Can you wait me here?" Tanong ko. She nod like a child then pout his rosy lips.


I badly wanted to kiss that lips of yours my mira— ano bang pinagsasabi mo steffan! Umayos ka nga, kalalaking tao mo tas ganyan ka kung mag isip. Ang laswa mo!



"I will buy something, okay?" Then I kissed her forhead like what I like to do this week. Nakasanayan ko na syang halikan sa noo, show of rest na din.

"Miss?" Tawag pansin ko sa cashier na nasa harapan ko at titig na titig sakin.

"Yes sir?" Pa-cute na sabi sakin ng cashier. Tsk.


"Do you have PT here?" Bigla namang nanlaki ang mata nya.

'Sayang bakla pala sya'

'Oo nga beh, sayang pogi pa naman'

Bulong-bulungan nila pero hindi ko na pinunan pa ng pansin dahil mas kaylangan ko to para kay ashera.

"H-huh"

"I. said. do. you. have. PT. here?" Diing bangit ko na ikinabilog ng mga mata nya. Tsk stupid.


"I-ito po sir. 350 pesos po lahat" sabay bigay ng lt sakin, I took 500 pesos and gave it to her.


"Keep the change" I pause, "and please, stop gozziping like your topic isn't here, at lalong hindi ako bakla" bago magpatuloy na lumabas ng drugstore.



•end of flashback•



🎶Hindi mapigil ang bugso ng aking puso🎶
🎶Sa tuwing ako'y papalapit sa 'yo🎶



Parang nag slow motion ang lahat ng makita kong natuyulog sa higaan ang babaeng minamahal at patuloy kong minamahal ng palihim



🎶Maaari bang hingin ang iyong kamay?🎶
🎶Hawakan mo't 'wag mong bitawan🎶



I look at her face as if I wanted to recognize it. Dahil alam kong pag gising mo, hindi na kita matititigan ng ganito katagal at kalapit.




🎶Hindi mapigil ang tibok ng aking puso🎶
🎶Sa tuwing ako'y nakatingin sa 'yo🎶


"Kahit sandali, sana ako naman ang mahalin mo" sabi ko habang hinahawi ang ilang piraso ng buhok nya na tumatabon sa maganda nyang muka.



🎶Maaari bang huwag kang humiwalay🎶
🎶Dahil sandali na lang🎶



Sana ako na lang ang mahalin mo. I look away and get my hand off of her hair, when she slowly open her beautiful tantalizing eyes. That captured my heart since the first place I saw her in the playground.



"N-nandito ka na pala, sorry ah, nakatulog na ko kakaantay sayo" pupungas pungas nyang sabi. Cute as ever.



My heart tremble in happiness when she smile at me. My world stops turning around and focuse on her, instead.


"A-ahh.... y-yeah... common try it" sabay abot sa kanya ng supot na naglalamang ng pt.


Kinuha nya to bago tumingin sakin, she looks confused. "What's this?" I just look at her a 'look-by-your-self".
She paused a minute, before taking a look. Shockness is visible in her eyes.

"W-what w-was ... t-that f--for?" I look at her hand and now its trembling a little.


"Try it" I insist but still, no response. I have no choice but to do this. I hold a grip on her wrist and took her to the comfort room.


I waited for almost 5 minutes before she came.... crying?
Why?, is it... negative by chance—


"I-its... p-positive"

'positive'

'positive'

'positive'

'positive'

Salitang paulit-ulit kong naririnig, I c-can't believe it, she's pregnant..... by whom?. I told her to dress up and where going somewhere.

•end of flashback•

MY STEPBROTHER POSSESSIVENESS [Develaux Series 1] (𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄)Where stories live. Discover now