Salona nihayet günün yıldızı olan kadın giriş yapmıştı. Saçlarının tonunda olan elbisesinin eteklerini hafif kaldırmış, asil adımlarla yürüyordu. Başının tepesinde ışıl ışıl parlamakta olan tacı onu olduğundan daha güzel gösteriyordu.
Salona girdiği andan itibaren erkeklerin bakışlarını üstünde toplamayı başarmıştı. Ama özellikle birinin.
Babasının yanına gidip önce ona, sonra da aile dostları Lord ve Leydi Uzumaki'ye selam verdi. Kral gururla güzellik abidesi kızını gösterdi, "Nihayet kızım da geldi," dedikten sonra yavaşça kızın kulağına eğilip fısıldadı, "Taliplerin hepsi şu an bu salonda. Onlarla kaynaşmaya bak."
Babasının şu 'talip' diye bahsettiği adamlara çaktırmadan göz gezdirdi. Zaten o adamların da gözleri onun üzerindeydi. Bu durumdan hiç hoşnut değildi. Babası ölmeden önce tahtının varisini seçmek istiyordu. Bunun için Sakura'nın reşit olmasını beklemişti. Şimdi de 'talipleri' saraya toplamış ve manavdan sebze meyve seçer gibi bir tanesini seçmesini bekliyordu. Bir sene içinde evlenmiş olması gerekiyordu. On dokuzuna gelmeden önce. Babası sürekli ne zaman öleceğim belli değil diye tutturuyordu çünkü.
"Sakura," Babasının seslenmesiyle genç kadın ona döndü. Babası, yanındaki adamı işaret ederek, "Sakura, seni komutan Uchiha Sasuke ile tanıştırayım. Kendisi ordunun yeni komutanı ve sarayın yönetiminde bulunacak."
Siyah saçları kadar koyu renk gözleri ve takındığı hoş bir gülümsemeyle kendisine bakan adam, Sakura'nın gözünün seğirmesine neden olacak kadar yakışıklıydı. Porselen gibi yüzü, keskin hatları ve yapılı vücuduyla istisnasız her kadını cazibesine çekebilecek kadar hem de.
Sasuke, gülümsemesini bozmadan elini güzel kadına uzattı, "Memnun oldum, majesteleri." Kralın kızını ilk görüşüydü. Demek avım bu kadın diye düşünürken, şok olduğunu da gizlemesi zor oluyordu. Tahmin ettiğinin tam aksine, bu kadın cennetten inme bir melekti.
Sakura elini ona uzattığında adamın iri, kılıç tutmaktan nasırlaşmış elleri onunkine değdi. Eğilip elinin üzerine narin bir öpücük kondurduğunda kadının tüyleri diken diken oldu.
"Siyah..." diye mırıldandı bilincinde olmadan. Sessizce söylemiş olsa da Sasuke duymuştu, "Efendim?" İşte Sakura bunu sesli dile getirdiğini o an fark etmişti. Madem ağzından kaçırdı, açıklamasını da yapmalıydı,
"Auranız," diye açıkladı, "Siyah."
Sasuke bunun üzerine kaşlarını çatarak anlamadığını belli etti. Gülümsemesini korumaya çalışarak, "Ne? Affedersiniz, ama ne dediğinizi anlamadım."
"Her insanın dışarı yaydığı bir aura vardır. Tabii bu kişiden kişiye değişebilir ama, bence sizinki siyah," diye devam ettirdi kadın, "Siyah; gücü, asilliği, otoriteyi, aklı, erdemi ve gizemi temsil eder. Çok şanslısınız, benim aksime."
Sakura'nın batıl inançlara inancı çok kuvvetliydi. Bu yüzden isminden nefret ederdi. Sakura, kötü bir efsaneyi taşıyan bir isimdi çünkü. Gerçi bunu muhtemelen çok az, hatta çevresinden hiç kimse bilmiyordu bile. Ama kendisi biliyordu işte. Göz renginden, doğduğu aydan, isminden nefret ederdi. Bu yüzden kendisini hep şanssız biri olarak tanımlardı.
Sasuke beklenmedik bu açıklama üzerine şaşırsa da cevap vermek için ağzını açtı. Fakat kral Kizashi, kızına uyarıcı bakışlar atarak, "Ah, sen takma onu. Şaka yapıyor." dedi lafların üstünü örtmeye çalışarak, "Sakura, hadi git de diğer misafirlerimizi de selamla."
Sakura babasına somurtarak arkasını döndü ve eteklerinden tutarak yanlarından ayrıldı. Geriyeyse arkasından bakakalan Sasuke kaldı. Tahtından indirip intikam almak istediği kral ona neşeyle bir şeyler anlatıyor olsa da dinlemedi. Demek tahta geçmem için bu kızla evlenmem gerek, diye düşündü. Bir sene içinde benimle evlenmesini sağlamalıyım.
***
Şu eski zamanların olayı beni kanser edecek he. Tahta geçmesi için ya oğlun olacak ya damadın, kızın hiçbir türlü geçemiyor o süs köpeği çünkü
Günlük gerilme dozumu aldığıma göre bb
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
