The Protagonist Love Story [COMPLETED] [UNDER EDITING]

Chapter 11

"Condolence khan, sorry Hindi ako naka punta" malungkot na sabe ni Mae saakin.

"Ano kaba ok Lang yon" naka ngiti Kung sagot sa kanya, kanina pa kasi siya nag so-sorry kasi Hindi siya naka-punta sa burol.


"Ku-musta ka naman ngayon khan?" Dag dag na tanong nito saakin.


"Ito sa una ma Hirap tanggapin , pero kailangan" naka ngiti Kung sagot Kay Mae para Hindi na to manungulit ka hihinge ng tawag saakin.


"Basta Lagi mong tandaan na andito Lang ako."

"Salamat"


Marami pa kaming napag usapan ni Mae , dami niyang tinuro saakin, kasi may na messed akong lesson so kailangan Kung mapag-aralan , Hindi na yon nag Tagal kasi pumasok na ang teacher namin.


Kagaya ng ibang studyante nakaka antok pero Dahil May pangarap na kailangan tuparin dapat sikat ang mata, kahit yong nasa point kana na pipikit na yo mga mata Dahil sa haba ng discussion ng teacher mo tapos pag dating nang exam Wala naman don yong tinuro niya......

Pinilit ko idilat ang mga mata ko para Hindi ako mapagalitan ng teacher namin.

Kinurot ko na tagiliran ko pero Hindi parin effective.

Sinampal ko na mukha ko para ma gising pero Wala parin.


Hanggang sa , kinagat ko na ang kamay ko Dahil sa kaantokan at gusto Kung magising, bigla ako nag balik sa wisyo ng may sumampal saakin.


Malakas yong pag kaka samapal niya pero worth it namn, wait sino sumampal saakin ang sakit hah, nilingon ko sa May kilid Kung sino yong sumampal saakin, don ko nakita na naka tingin si Mae saakin na naka ngiti , yong ngiting tagumpay, tinaasan ko na Lang siya ng kilay Sabay balik tingin sa harap.











Kahapon Lang Kami naka balik dito sa Maynila , kasi after namin mamasyal ay bumisita Muna kaminlahat sa puntod ni mama at ni bunso , lahat Kami pumunta para mag paalam, after noon ay bumyahe na Kami pag balik sa dorm namin.



Hindi nag Tagal ay tumo-nog ang ring NG bells on its means break time na, Ina-ya ako ni Mae na kumain ng Sabay siya pero Hindi ako pumayag bagkus ay pina-Sama ko na Lang siya saakin, kasi I sasama ko siya sa pag break time ko.



Pag dating ko pa LNG ng first floor ng tourism building ay dumating sila Kios , Kaya Hindi na Kami nag Tagal don ay umalis na Kami at pumunta ng cafeterias ng school.

Ganun pa din pag pasok mo palang ng cafeteria. May mga mata nana-man ang naka tingin saamin, Hindi ko Alam Kung saakin (feeling kasi) siguro yong tini-tingnan Nila ay yong iba Kong kasama , duhh kasama ko Lang na,an ang famous ng DMU.


Siguro madaming naiingit Kung bakit kasama ako ng famous.....Hindi ko na Lang pina sin at dinibdib bagkus ah nag patuloy kaming pumasok sa cafeterias , pag dating sa may kahira ay bumili ka-agad ng Kanin tas ulam.



Pag ka-tapos Kung nakuha ang binili ko ay Hinintay ko sila Kios na maka-labas ng cafeteria, Hindi nag Tagal ay lumabas na sila, sa dami kasi ng estudyanteng naka pila, Hindi ko Alam Kung binili ba or nakiki-pila Lang kasi naka pila ang mga kaibigan ko.

Nag hanap Kami ng vacant seat para maka upo na Kami , may nakita akong vacant , kaka ko sasabya saakin si Mae yon pala kinuha ni baklang jerrick so ang ending ako itong walang ka partner m umopo na Lang ako at sini-Mulan ang ang pag kain .



"Pwedeng maki table?" Tanong nong lalaking naka tayo sa harapan ko , Hindi ko maaninag ang mukha nito kasi naka Yuko ako.


"Sure no problem." Tanging sagot ko.



Tiningnan nan ko yong lalaking Naki upo sa harapan ko, sa una ay na gulat ako, ngayon ko Lang kasi siya na kilala, tinitigan ko siyang mabuti, may kahawig siya Hindi ko Lang Alam, tinitigan ko siya ulit.


Nong mag tama ang mga mata namin ay Medjo na gulat ako, iwan parang may something ehh, Diko Lang ma confirm ehhh, may ka mukha siya , ka mukha ko siya, siguro ay na pansin nito na matagal na akong naka titig sa kanya, Kaya tuningin siya ulit saakin, ako naman itong medjong nag maang maangan kunyari Kumakain.