Angel's Prayer

Kabanata 11

Kabanata 11

"Kamusta na po si Aljur?" napalingon si Mang Alexandro nang magsalita ako. Kakapasok ko lang ngayon sa loob ng kwarto ni Aljur dito sa Ospital at mukhang hindi iyon napansin ni Mang Alexandro.

"Ah, nandiyan ka pala Angel, anong ginagawa mo dito? Akala ko bukas ka pa dadalaw." wika nito. 

Maaaninag pa rin sa mukha niya ang pag-aalala at lungkot. Halata rin sa hitsura niya na hindi siya nakakatulog ng maayos.

"Hindi po. Hindi kasi ako pwedeng umalis ng simbahan bukas, myerkules po kasi kaya kailangan kong umalalay kay Father para sa pang myerkules na misa." sagot ko naman na tinanguan lang ni Mang Alexandro.

"Kamusta po siya? Gusto niyo ho bang matulog muna?"  muling tanong ko. 

Agad namang napabuntong hininga si Mang Alexandro at tsaka sumagot. "Heto, wala pa rin siyang malay. Stable naman daw ang kalagayan niya sabi ng doktor kaya lang hindi pa siya gumigising. Hindi ko tuloy alam kung ano talagang lagay ni Aljur ngayon" malungkot na wika nito.

"Magtiwala nalang po tayo sa Doktor at manalig sa Diyos. Hindi niya po tayo pababayaan" pampalubag loob ko. Muling napabuntong hininga si Mang Alexandro.

"Alam mo hija, hindi ko maiwasang isipin na ang lahat ng 'to ay bunga na ng mga kasalanan na nagawa ko noon" saad nito at tsaka napalingon sa'kin.

"Ho? Ano pong ibig niyong sabihin?" nagtatakang tanong ko. Hindi ko kasi alam kung anong kasalanang tinutukoy niya at isa pa, mabait na tao ang pagkakakilala namin sa kaniya.

"Hindi ba nasabi sa'yo ng anak ko na lulong ako sa masamang droga noon?" matapat na wika ni Mang Alexandro na nagpabigla sa'kin.

"Ano po? Totoo po ba ang mga sinasabi niyo?" pagdadalawang isip ko. Hindi ko alam kung tama ba ang narinig ko. Never pa naman nakwento sa'kin ni Aljur na may masamang bisyo ang tatay niya noon.

Tumango ni Mang Alexandro sa'kin bilang tugon.

"Elementary palang si Aljur noong nalulong ako sa droga. Hindi ko na masiguro kung kailan ako nalunod sa masamang bisyong iyon pero isa lang ang tandang tanda ko pa. Malaki ang naging paghihirap ng pamilya namin noon dahil sa bisyo ko. May mga araw na hindi ko na nabibigay ang sweldo ko sa mama ni Aljur dahil inuuna ko pa ang droga, madalas kaming nagaaway ng asawa ko dahil doon at iyon din ang dahilan kung bakit nagawa ko silang pagmalupitan noon." madamdaming pag-amin niya.

" Sa tuwing nakakagamit ako ng ipinagbabawal na gamot, parang itinutulak ako ng demonyo na gumawa ng mga bagay na pagsisisihan ko. Noong una, akala ko malaking tulong ang paggamit ng shabu dahil pakiramdam ko nawawala ang mga problema kapag nakakagamit ako non. Pero habang tumatagal, habang nalulunod ako sa bisyo, mas lalong lumalaki ang kasalanang nagagawa ko" dagdag niya pa.

"Hanggang sa...hanggang sa isang araw noon, umuwi akong lulong sa masamang gamot. Nadatnan ko si Aljur at ang asawa ko na naghihintay sa'kin. Tandang tanda ko pa ang pag-hingi ng makakain ni Aljur non pero hindi ko siya mabigyan. Naubos ko kasi ang buong sahod ko sa pagbili ng droga. Syempre galit na galit ang asawa ko noon, nag away kami. Sobrang malalang away. Alam ko sa sarili ko na hindi ako ang klase ng taong mananakit ng pisikal sa ibang tao pero sa puntong iyon, parang nilamon na ako ng demonyo...Nasaksak ko ang asawa ko. Nasaksak ko ang mama ni Aljur..." muling wika ni Mang Alexandro na ngayon ay maluha luha niya. 

Gulat na gulat ako ngayon sa mga naririnig ko.

"A-ano pong sunod na nangyari?" tanong ko. Sa pagkakaalam ko kasi ay wala namang matinding gulo sa pamilya ni Aljur.