CHAPTER 20

10.3K 273 55
                                    

Kumunot ang noo ko ng maramdaman ko ang paggalaw ng kung sino sa tabi ko kaya kahit na antok na antok at sobrang bigat pa talaga ng mga talukap ng mata ko ay pilit ko itong idinilat.

Flawless fair skin and sexy someone's bare back greet my morning. I blink several times until my vision becomes clear. Hindi nga ako namamalikmata at totoo nga ang nakikita ko. I roamed my eyes around the room at bahagya pang nasilaw sa liwanag na nagmumula sa bintanang hindi nakababa ang blinds. I squinted and my eyes landed on the thick comforter that was covering my body. Our body.

Memories from last night start coming back to me and it makes sense now why we both ended up together under the same sheets. Muling dumako ang mga mata ko sa babaeng katabi ko ngayon. Nakatalikod siya sa kung nasaan ako kaya tanging likod niya lang ang nakikita ko dahil maski ang buhok niya ay tumatabing din sa mukha niya.

I bit my lower lip upon remembering every detail of our last night. It was… wild and… intense. I guess it was lovely too. I tried to touch her using my index finger just to assure myself that I'm not dreaming. This is real. She is real. Everything that has happened since last night is real.

I gulp as I continued to trace her back down to her spine but I stop in the middle when she suddenly move. Mas lalo siyang nahiga padapa at tanging ulo niya lang ang umikot paharap sa akin. Naging dahan-dahan ang pagbubukas ng mga mata niya na talagang sinubaybayan ko hanggang sa tuluyan niya itong maimulat. A lovely smile appeared on her lips when she finally saw me pero agad din naman siyang pumikit ngunit nakangiti pa rin.

"Sobrang haba na ng panaginip ko.." She mumble as if she was talking to herself. "Scarlett," Mag-sasalita sana ako kaso naunahan niya 'ko sa pagtawag sa 'kin.

"Hmm?" I responded immediately. Her smile grew wider.

"Are you real?" Jasmine asked softly.

I slowly nodded my head even though she couldn't see me. "Yes, I am." She giggled and opened her eyes again.

"Ang galing! Nag-jojoke ka sa panaginip ko!" Tumawa ulit si Jasmine.

Kumunot ang noo ko. "I'm not joking. I'm real, not a dream." Kagabi niya pa ako pinagkakamalan na panaginip niya.

Mukha na ba akong hindi totoo sa kanya ngayon? Mas lumakas ang tawa nito at mahinang napahampas pa sa braso ko pero bigla itong napatigil sa pagtawa at nanlalaki ang matang tiningnan ang kamay niyang nakalapat pa rin sa braso ko ngayon. Bahagya niya pa akong pinisil doon.

"Oh, my gosh!" Mabilis na tumihaya ito at bigla na lang bumangon at naupo sa tabi ko.

Nakatakip sa bibig niya ang kamay niya at gulat na gulat pa ring nakatingin sa akin. Ilang beses niyang sinubukang ipikit ng paulit-ulit ang mata niya habang nakatingin sa akin.

"Hindi panaginip. May nangyari sa—" Unti-unting bumaba ang tingin ni Jasmine sa katawan niyang tanging comforter lang tumatakip bago lumipat sa akin ang tingin.

"Fuck!" She hysterically yell. Nagsisimula na itong mataranta at napa-sabunot pa sa sarili niyang buhok. "Oh, my god! I'm sorry. I'm so sorry… I was so drunk, I thought it was just all my dream. I didn't mean to seduce y—"

I breathed out, not wanting to hear what she was currently saying because it sounds like she regretted everything that happened last night while I was not. I know it's wrong but it feels so right. So damn right!

"So, you're telling me that you don't mean it when you said you love me? Because as far as I remember you said that countless times." I raised a brow, my voice has a hint of irritation.

Napakagat ito sa daliri niya at saka nahihiyang nag-iwas ng tingin sa akin. "I mean—no. I mean it. I love you but… what happened last night—"

"Who's her?" I asked, cutting her off.

On The Right TimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon