ravishing darkness.

#45

Τρεις εβδομάδες αργότερα

Klarisa's p.o.v.

«Αγάπη, ξέρεις που είναι ο Kol;» ρώτησα τον Elijah, που καθόταν στον καναπέ και διάβαζε ένα βιβλίο.

«Πρέπει να είναι στο γυμναστήριο. Τι τον θες;» ρώτησε, χωρίς να με κοιτάξει.

«Είχε πει πως θα με βοηθήσει με τα μαθήματα» απάντησα.

«Μπορώ να σε βοηθήσω εγώ αν θες...»

«Όχι, δεν χρειάζεται. Πάω να τον βρω πάνω» είπα και πέρασα πίσω του.

Έσκυψα και του άφησα ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο, πριν πάω πάνω.

Ανέβηκα τις σκάλες μέχρι να φτάσω στο γυμναστήριο.

Εντόπισα τον Kol, σχεδόν ξαπλωμένο σε ένα σαν κρεβάτι, να ανεβοκατεβάζει μια μπάρα με τα χέρια του.

Φορούσε μόλις μια βερμούδα και μπορούσα να δω το γραμμωμένο, μυώδες σώμα του.

Ξεροέβηξα και με κοίταξε για μια στιγμή.

Ακούμπησε την μπάρα στην θέση της, πάνω από το κεφάλι του, και σηκώθηκε.

«Τι συμβαίνει, πριγκίπισσα;» ρώτησε μέσα από τις βαριές του ανάσες.

Το πρόσωπο και το σώμα του ιδρωμένο. Τα μαλλιά του φαινόντουσαν σαν βρεγμένα.

Είχα καρφώσει το βλέμμα μου στο τονωμένο στήθος του, χωρίς να το καταλάβω, και χαχάνισε.

Τον κοίταξα και είχε ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του.

«Εεε... Ει- είχες πει θα με β- βοηθήσεις με τα μαθήματα. Αλλά αν έχεις δουλειά, δεν πειράζει. Ασ' το»

«Όχι, τελείωσα. Πήγαινε στο δωμάτιο μου, ετοίμασε βιβλία, τετράδια, ό,τι θες δεν ξέρω, και έρχομαι» είπε.

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και έφυγα αθόρυβα.

Πήγα στο σαλόνι και πήρα την τσάντα μου από τον καναπέ.

«Τον βρήκες;» ρώτησε αφηρημένος ο Elijah.

«Ναι. Τώρα πάω πάνω να αρχίσουμε» απάντησα χαμογελαστή.

«Αν χρειαστείς κάτι πες μου» είπε και κούνησα το κεφάλι μου, κι ας μην με έβλεπε.

Πήγα πάνω και μπήκα στο δωμάτιο του Kol. Πέταξα κάτω την τσάντα.

Άνοιξα ένα συρτάρι του και πήρα ένα στυλό που ήταν χωμένο εκεί μέσα.

Κοίταξα το συρτάρι που είχε διάφορα μικροπράγματα, κάποια από τα οποία δεν ήξερα καν τι είναι.