ravishing darkness.

#31

1 εβδομάδα νωρίτερα

Maria's p.o.v.

«Maria»

«Maria»

«Maria»

Η φωνή του έπαιζε συνέχεια στο κεφάλι μου.

Δεν μπορεί να με αφήσει ούτε να κοιμηθώ.

«Maria» συνέχισε, όσο πήγαινε και πιο δυνατά.

Ένιωθα να τον ακούω από πολλές μεριές του μυαλού μου.

«ΣΤΑΜΆΤΑ» φώναξα και πετάχτηκα από το κρεβάτι.

Οι φωνές σταμάτησαν.

Κοντεύω να τρελαθώ, όμως.

Γιατί γίνεται όλο αυτό;

Προσπαθεί να με εκδικηθεί για κάτι;

Δεν φταίω εγώ για τίποτα.

Έπαιξε και έχασε.

Εγώ έβαλα, απλά, το χεράκι μου στην τιμωρία του.

Και πάνω που περίμενα να με στοιχειώνει ο Lockwood, έρχεται αυτός.

Σηκώθηκα εντελώς από το κρεβάτι, προσπαθώντας να τον βγάλω από το μυαλό μου.

Σκέψου όμορφα πράγματα, Maria.

Ζαχαρωτά. Αίμα. Σφαγμένα σπαστικά παιδάκια.

Αχχχ καλύτερα.

«Maria» ξανάκουσα την φωνή του.

Εε ρε φίλε.

«Maria»

«ΤΙ ΘΕΣ ΑΠΌ ΕΜΈΝΑ;» φώναξα αγανακτισμένη.

Σταμάτησε.

Επιτέλους.

Μπήκα μέσα στο μπάνιο και όλα έγιναν θολά.

Το σώμα μου ανίκανο να με κρατήσει όρθια.

Έπεσα, χτυπώντας στο κρύο πάτωμα.

Κοίταξα τριγύρω ανήσυχη.

Δεν μπορούσα να δω τίποτα καθαρά, όμως.

Ξαφνικά βρέθηκα μέσα σε ένα σκοτεινό μέρος.

Έμοιαζε λίγο με σπηλιά, από όσο μπορούσα να καταλάβω.

Βρισκόμουν στο κέντρο ενός κύκλου.

Μέσα σε δέκατα του δευτερολέπτου, άναψαν κάποιες δάδες που βρισκόντουσαν τριγύρω, επιτρέποντας μου να δω καλύτερα το μέρος.

Πετάχτηκα λίγο με τον φωτισμό τους.

Κοίταξα το τοπίο.

Ένιωσα ένα μικρό déjà vu.

Νομίζω έχω ξαναέρθει εδώ.

Λίγα μέτρα μακριά, μπορούσα να διακρίνω μια φιγούρα να με πλησιάζει.