RUINED HEART(Company series#3)

C H A P T E R 34

May mga bagay na kahit gaano mo kagustong makalimutan, ay kusang bumabalik sa kasalukuyan.

I'm doing my looks before I go downstairs, abala ako sa pag hahanap ng heels na maibabagay ko sa suot na puting dress, I look like a ghost, masyado akong maputi, curly din ang buhok ko na maitim at medyo makapal.

Nahagip ng mata ko ang hindi gaanong kataasang heels na ibinigay sakin ni Aedrix noong una kaming kumain sa labas.

I smiled when I remembered that, I run away because of the shame I felt, I feel like I'm humiliated. Bigla akong natauhan nang maalala ko na wala na nga pala si Eng. Maurice dito sa firm, at matagal na since I last saw her.

Dahan dahan kong isinuot ang heels na iyun, yeah it's a cheap but it has a sentimental value to me, it save me from my clumsiness and to the embarrassing moment of my life.

Kumurba ang ngiti sa labi ko habang pinag mamasdan ko ang sariling suot iyun. I kept my eyes close and slightly move and starting to dance slowly, imagining myself a Princess, No, a Queen indeed.

Hindi nag tagal ay bumaba narin ako para pumunta sa parteng likod ng bahay namin para salubungin ang mga taong nag hihintay sa akin doon. My parents prepared this simple party for me, napa ngiti ako nang napa tigil ang lahat sa kanilang ginagawa para lang mapag masdan ako.

Ang mga naroroon ay ang pamilya ko, iilang mga kaibigan ng mga magulang ko at ang ilang shareholders ng kompanya, inimbithan ko rin ang pamilya ni Aedrix, kasama na ang Don Ismael syempre, pero hindi ko pa sila nasisilayan. Hindi na ako mag tataka kung hindi siya dadalo.

Ang napag planuhang family dinner ay hindi natuloy, dahil katulad nga ng sinabi ni Venice, sa nag daang mga kaarawan ko, laging enggrande at siguro hindi rin sanay sila Mommy na mag celebrate ako nang ganoon ka simple, kaya gumawa parin sila nang paraan na ipag diwang ko ang twenty third birthday ko na hindi gaanong enggrande at hindi rin gaanong simple.

"My unica hija is now a grown woman, everyone! Look how stunning she is, even in her simpliest Looks," sinalubong ako nang yakap ni Mommy habang naririnig ko naman palakpakan ng mga tao, masyadong malaki ang bakuran namin kaya kasya silang lahat dito.

"Thanks Mom, I like it..." Papuri ko sa pagiging hands on niya sa pag hahanda nito, hindi ko na rin ito gaanong naasikaso dahil buong araw akong abala sa kompanya, napa tingin ako sa gawi ni Daddy, nanumbalik sa akin ang pinag usapan namin kani-kanina lang, bago ako tuluyang umuwi.

"Happy birthday, anak..." I sighed heavily and closed my laptop to face him, may hawak siyang bote ng wine at dalawang wine glass.

"Yes I'm too early, I wanted to celebrate with you alone," tinanggap ko ang inalok niya sa aking maiinom. He's still on his black tux and a black slacks.

Pinag mamasdan ko ang bawat galaw niya, tumigil siya sa babasaging dingding sa opisina ko, kita ang buong syudad doon, hinawi niya ang makapal na kurtinang nag sisilbing harang noon at pinag masdan ang kabuuan ng building na ito. Dahan dahan akong tumayo at tumabi sa kaniya, hawak parin ang wine glass.

"I can't imagine you're here with me, helping to our business,"

"Bakit naman po?"

"Dahil si Beatrice ang nakikita ko sayo, ang Mommy mo, parehas na parehas kayo... parehas matigas ang ulo, lalo na nung nag aaral ka," bigla akong napa inom dahil sa sinabi niya.