The ocean is where I want to be [Dutch]

7

Langzaam doe ik mijn ogen open en tot mijn verbazing lig ik onder de dekens. Ondanks het feit dat ik in bed lig, heb ik nog steeds al mijn kleding van gisteren aan – behalve mijn schoenen.

Ik draai me om naar rechts – zodat ik wat meer zie dan alleen een muur – en ik schrik me verrot.

In de ocean blue – otis – fauteuil met eikenhouten poten is Jordan in een vredige slaap gevallen – in een effen wit shirt en een grijze joggingbroek. Hij ziet er zo schattig – en sexy – uit wanneer hij slaap.

Daarna laat ik mijn ogen naar de klok glijden en ben verrast dat het nog maar zeven uur is. Ik had namelijk verwacht dat het veel later zou zijn. Dat komt vooral omdat we zo laat thuiskwamen.

Ik zie dat mijn telefoon nog steeds aan de lader op het nachtkastje naast mijn bed ligt. Ik had die daar neergelegd voordat we naar Bonnie gingen, omdat Jordan zijn telefoon mee had en ik niet echt zakken in mijn jurk had zitten.

Vervolgens pak ik mijn telefoon op en zie het appje dat Hayley gisteravond in de groepsapp had gestuurd. Plus de reactie van de groep.

Hayley
'Sorry, het was supergezellig alleen Grace en ik moeten nu helaas gaan.'

Lisa
'Wat jammer.'

Mila
'Slaaplekker en mis jullie nu al."

Alec
'BABIE wat jammer. PS app even wanneer jullie veilig thuis zijn gekomen.'

Hayley
'Ben net thuis en heb Grace thuisgebracht dus die is ook veilig thuisgekomen. Ze was alleen supermoe. Dus die ligt waarschijnlijk nu al lekker te slapen. Ly en slaaplekker!'

Daarnaast heeft Hayley mij gisteravond ook nog privé een appje gestuurd.

Hayley
'Hey, ik ga morgenochtend hardlopen en dacht dat je het misschien leuk zou vinden om effen gedachteloos een rondje te lopen. Misschien helpt het om even met je gedachten ergens anders te zijn. Plus we kunnen ook gewoon even praten. Wat denk je?'

Grace
'Ja lijkt me leuk. Zal me alvast omkleden. Reageer even wanneer jij ook klaar bent.'

Dan sluit ik mijn telefoon af om mijn sportkleding aan te trekken.

Ik duw voorzichtig de lakens van me af en ga rechtop in bed zitten.

Gelukkig werkt mijn hele lichaam weer normaal, denk ik in mijzelf.

Ik sta op – zonder moete – en loop stilletjes naar mijn kledingkast. Het valt me op dat mijn schoen heel netjes tegen de rand van het bed zijn geplaatst.

Jordan zou ze wel heel voorzichtig hebben uitgetrokken, want heb ik er echt niks van gemerkt, maar ik kon ook al te ver in dromenland zijn geweest.

Ik schuif de kastdeur stilletjes een beetje open. Zodat ik net de la met sportkleding open kan doen, zonder dat het langs de deur schaaft. Het eerste wat ik zie liggen is een bordeauxrode sport crop top twisted, een zwarte sport-bh en een zwarte high waisted sportlegging – met zakken aan de zijkant voor je telefoon. Ik open een tweede la om snel een paar sokken te pakken en uit de onderste la pak ik mijn schoen. Vervolgens loop ik geruisloos naar de badkamer met mijn kleren en telefoon in mijn hand.

Eenmaal in de badkamer – gekomen zonder enig geluid te maken – leg ik mijn sportkleding over de badrand. Een paar kledingstukken vallen in de badkuip wanneer ik met een voet in het bad stap om de jaloezieën dicht te doen. Als ik met mijn voet uit het bad stap, laat ik de kleding liggen, loop terug naar de deur die ik achter me dicht doe en doe het licht aan.

Ik loop naar de spiegel en open de bovenste la van de wasbak. Daar pak ik een washandje, borstel en haar elastiekje uit. Daarna doe ik hem weer netjes – met mijn heup – dicht, terwijl ik de spullen op de wasbak leg en met het elastiekje doe ik snel een laag knotje in – die er een beetje slordig uit ziet, maar het houdt de haren uit mijn gezicht. Dus het doet zijn werk.