The ocean is where I want to be [Dutch]

2

Ik doe langzaam mijn ogen open die een beetje moeten wennen aan het licht. Ik zie dat ik in een vreemd bed wakker ben geworden. Maar langzaam komen de gebeurtenissen weer naar boven. Mijn ogen vallen meteen op de klok die aan de muur hang en het zegt dat het nu precies half acht is. Ik trek de zwarte broek en grijze T-shirt die ik gisteren van Nina aan heb gekregen aan. Terwijl ik aan het omkleden ben kijk ik naar mijn witte armenband waar een waterdruppel aan hangt. Dat is het enige wat ik nog heb van voor het ongeluk. Omgekleed en wel loop ik naar beneden waar ik tot op mijn verbazing zie dat er nog niemand wakker is. Dus ik zoek waar de borden, bestek en beleg ligt en begin de tafel alvast te dekken. Nina komt om kwart over acht slaperig in haar pyjama naar beneden sjokken. 'Wat ben jij al vroeg wakker.' 'Ja dat blijkt.' 'Ik zie dat je de tafel al hebt gedekt. Hoelang ben je al wakker?' 'Ik ben al op sinds acht uur.' 'Dan zal je vast wel trek hebben in een broodje.' 'Ja dat klopt.' 'Zullen we dan samen alvast beginnen te eten, want de mannen komen hun bed niet uit voor s'ochtends negen uur.' Ik knik ja en Nina pakt het brood uit de kast. Dus we beginnen te eten. Ze praat wat over haar werk en over school. 'Zullen we straks gaan winkel voor wat nieuwe kleren voor mij?' zeg ik opeens tegen Nina. 'Klinkt gezellig. Dat gaan we zeker doen vandaag.' zegt Nina met een glimlach van oor tot oor. Waar je duidelijk uit kan opmerken dat ze zin heeft om te gaan winkelen vandaag. Zodra we klaar zijn met eten gaat Nina naar boven om zich om te kleden zodat we straks naar de stad kunnen gaan om te gaan winkelen. Voordat Nina en ik gaan vertrekken komen Jordan en Paul naar beneden sjokken en ze gaan direct op de bank zitten. 'Hey Grace en Nina gaan jullie nog ergens naar toe vandaag?' vraagt Paul met een slaperige stem aan ons. 'We gaan zo winkelen, want Grace heeft nieuwe kleren en schoenen nodig.' antwoord Nina.

Wij zijn in een winkelcentrum met hoge witte plafonds en een zwarte betonnen vloer. Het is zo fascinerend en mooi hier. We lopen langs een telefoon winkel en ze koopt een telefoon voor me, want het blijkt zeer handig en belangrijk te zijn om te hebben hier, terwijl ik nog nooit gehoord heb van een telefoon. We zijn een paar kledingwinkels en schoenenwinkels binnengegaan. Ik heb nu ongeveer tien nieuwe zomer T-shirts, vijf nieuwe zomer korte en winter lange broeken, vier paar nieuwe schoenen en slippers, twee nieuwe bikini's, een pyjama en nog sportkleding met schoenen voor de gym. Ik voel me zo geliefd en verwend door hen. Terwijl we aan het wandelen zijn in het winkelcentrum zie ik een bord staan waarop staat "Zoek je een bijbaantje wij hebben nog plek." Ik vraag aan Nina: 'Wat is een bijbaantje?' 'Een bijbaantje is een deeltijdbaan en meestal van toepassing op scholieren zoals jij waar je geld mee kunt verdienen om spullen van te kopen.' antwoordt Nina. We zijn klaar met winkelen en we gaan wat eten in een restaurant genaamd: Gretelscafé. Het restaurant staat dicht bij het strand en dicht bij het huis van Nina en Paul. Tijdens het wandelen naar het restaurant ben ik steeds aan het denken aan dat bijbaantje bij die winkel, maar ik ga eerst kijken hoe school mij verloopt voor ik een bijbaantje ga nemen. Later tijdens het avondeten vraag ik aan Nina of we straks naar het strand kunnen gaan. 'Ja dat klinkt als een leuk idee, maar we gaan eerst even de spullen thuis leggen en misschien kan Jordan je wel leren surfen.' 'Dat klinkt als een leuke uitdaging.'

'We beginnen op het strand net zoals alle beginners en hier krijg je mijn oude surfbord.' zegt Jordan tegen mij, terwijl hij mij zijn oude surfbord geeft. 'Kijk eerst moet je zwemmen met je armen dan zet je je armen op het bord, spring je erop en ga je langzaam gebalanceerd omhoog. Vergeet niet je armen als balans te gebruiken zoals ik nu doe.' 'Ja snap ik.' zeg ik tegen Jordan, terwijl ik zijn gespierde lichaam bewonder.

Dam... he is HOT.

Ik probeer de bewegingen na te doen die hij voor doet. 'Ziet er goed.' zegt Jordan, terwijl hij mijn beweging – of mij - bewondert. 'Dankjewel.' Probeer ik te zeggen zonder te blozen, maar dat lukt niet erg, want ik voel mijn gezicht lichtje rood worden. 'Mag ik het op het water proberen?' 'Ja, maar je hoeft alleen in het water te gaan als jij het wilt.' 'Ik wil het echt heel graag een keer in het water proberen.' 'Oké dan gaan we samen een stukje surfen.' Dus we rennen op naar het water met ons surfbord onder onze armen.

Ik stop. Wanneer ik het water tussen mijn tenen voel, bevriest mijn hele lichaam ineens. De herinnering van verdrinken flits voor mijn ogen voorbij. Ik voel ook de druk van het water op mijn borstkas en de angst dat je nooit meer boven zult komen het schiet me allemaal te binnen en ik barst in tranen uit. Jordan rent naar me toe en slaat een arm om me heen. 'Ik snap het als je niet durft. We kunnen ook een andere keer gaan surfen als je het aan durft.' 'Oké, maar ik wel wil in het water zijn geweest.' zeg ik tussen mijn tranen door.

Ik laat me niet zomaar uit het veld slaan.

We leggen samen de borden even verder op in het zand. Daarna lopen we rustig naar het water. Ik laat de zee langzaam mijn voeten nat maken en dan mijn benen tot ik helemaal nat ben – behalve mijn hoofd. Eenmaal uit het water komt hij een stap dichterbij. Ik kan voelen dat elk haar van mijn lichaam omhoogkomt. Maar waarom? 'Heb je het koud?' vraagt Jordan wanneer hij merkt dan mij lichaamshaartjes omhoog zijn gaan staan. 'Ja... ja ik begin het een beetje fris te vinden.' zeg ik, terwijl ik begin te blozen. Hij pakt mijn handdoek en legt zijn linkerhand met een punt van de handdoek om mijn linkerschouder heen en dan slaat hij met een soepele bewegen de ander punt van de handdoek met zijn rechterarm mij heen. 'Is dit beter?' 'Ja dit voelt stukken beter.' Onze blikken ontmoeten elkaar en ik smelt helemaal weg in zijn liefelijke, mooie bruine ogen.

Plotseling horen we Nina schreeuwen: 'Komen jullie nog? Jullie moeten morgen vroeg je bed uit voor school!'

Ik moet moeite doen om mijn blik van hem af te wenden. Maar ik pak snel mijn surfbord uit het zand - net als Jordan - en samen beginnen we naar Nina en Paul te rennen. Alsof er net niks is gebeurd. Eenmaal daar lopen we met zijn allen naar huis.

'Gaan jullie zo even douchen, want jullie hebben net in het zeewater gezwommen.' zegt Nina net na dat we de surfborden hebben opgeruimd. Jordan en ik lopen allebei tegelijkertijd naar boven. 'Wil jij eerst douchen,' vraagt Jordan, 'Want je had het net heel koud op het strand. Dus dan kun je even op warmen met een lekkere warme douche.' Ik antwoord door met mijn hoofd te knikken. 'Okay en als je niet weet waar iets ligt of hoe de douche aan moet roep je maar dan ik kom eraan.' Ik antwoord opnieuw door met mijn hoofd te knikken.

Ik loop naar mijn kamer en pak een licht grijze sport legging, een wit T-shirt met de tekst 'C'EST LA VIE paris', een paar lekker warme zwarte sokken, een zwarte onderbroek en bh. Met al mijn kleding in mijn arm loop ik naar de badkamer en leg het over elkaar op de badrand. Ik doe de deur op slot en zet de douche aan. Het water voelt als een warme deken, terwijl ik iedere druppel apart over mijn lichaam kan voelen als een massage. Ik zou graag willen, dat ik hiervoor eeuwig onder zou kunnen staan.