Written in the Sands (valorous series #1)

chapter two

"Where is he?" muli kong tanong kay Kareem na kanina pa ako pinagmamasdan habang nakangiti.

Muli kong sinuyod ang buong bahay nila Milo para hanapin ang kahit anino ni Thirdy pero ni-isa wala akong nakita.

The only thing I saw was Milo's college friends and some of our batchmates who's almost close to us. Hindi ko kilala ang iba kaya hindi ko na binigyan ng pake. Tapos ngayong nagtatanong ako kung nasaan siya, diy siya makapagsalita!

Umiwas siya ng tingin sakin para tingnan si Milo na nakatayo pa rin sa likod, walang kaide-ideya kung sino ang hinahanap kaya halata sa mukha ang pagtataka.

"Kareem!" I called when she's not paying attention.

Nilingon niya ako na natatawa. Umalma ang inis sa dugo ko lalo na nang ipagpatulog niya ang paghagikgik at kiniling pa ang kamay. Iginiya niya ako sa kung saan kaya di ko mapigilan ang pag sunod.

"Are we going there? To Thirdy?" dahan-dahan kong tanong habang dumederetso kami sa kung saan.

Umiling siya.

"Hindi... Basta."

Kumunot ang noo ko at nagtaka sa sinabi niyang basta. What do you mean basta? Hindi ako pumunta dito para lang sabihan mo ng basta!

"Kung hindi pala saan mo ako idadala?" taas kilay ko. "You know I have no interest in coming here and socialize. Kung hindi mo lang ako tinawagan at sinabihan na nandito siya hindi talaga ako pupunta!" binulong ko ang huling sinabi dahil nasa likod pa rin namin si Milo. Nakasunod.

Umirap siya sa sinabi ko at umiling. Lalo niya akong hinigit pero dahil sa inis, nagpumiglas na ako.

If she's not taking me to Thirdy, then what's the purpose of coming with her! Tiaka saan ba ako dadalhin ng isang 'to kung hindi sa kanya!

After succesfully removing my arm on her hold, hinawakan ko kaagad iyon at tinago sa kanya. Lalo pa nang sinubukan niyo ulit akong abutin.

"Oh come on, Celine! Hindi ka talaga mabiro..." hagikgik niya. "Alright fine, I'm taking you to him. Para ka namang ano diyan, very nerbyosa."

Hindi ko alam kung paano niya nakuha ulit ang kamay ko pero sa ginagawa niyang pag giya sakin ngayon, hindi na ako nakapag pigil. Kareem looms the magic word that made me go with her again. Nakasunod pa rin si Milo samin pero nakapantay na, tanging ang kamay ko lang na hila ni Kareem ang nauuna kasama siya.

"Oh sorry," I bow my head down when I accidentally bump into someone.

Yumuko rin siya para humingi ng paumanhin bago umalis.

Hindi ko alam pero pagkatapos ng banggaan na iyon, isang punyal na karayom ang tumama sa gilid ng puso ko. My body shivvered in an unexpected way na bigla na lang akong kinabahan ng husto. Gusto kong masuka o pagpahangin sa nararamdama pero alang-alang sa pagkita kay Thirdy, inayos ko ang sarili.

This is probably one of those random feelings na bigla bigla na lang papasok sa katawan mo na parang ewan. Or maybe I'm just excited to see Thirdy again, after all, it's my first time seeing him again after a few years.

But Celine, you must remember to calm your nerves down. Just simple pretend that you're not that excited to see him and it's all just nothing. Para naman hindi ka mukhang tanga diyan na baka wala ka ng masabi kapag nakita siya!

I sighed.

I sincerly hope my stupid ass won't let me down.

Binalik ko ang tingin kay Kareem na pinapaikot- ikot ako sa bahay nila Milo kanina pa. Nakailang balik na kami sa bawat pwesto at halos bilang na ng daliri ko kung pamin ilan ko nakita ang mga nakatambay doon at ni isang mukha ni Thirdy wala akong nakita. Galing na kami sa kusina, sa kabilang dulo ng bahay nila Milo kung nasaan ang pool, sa garahe kung nasaan ang iba pang bisita at sa sala, pero wala! Hindi ko lang pinakialaman dahil hindi ko rin namamalayan pero ngayon, nababadtrip na ako dahil sa paulit-ulit! I'm not even sure if she's still finding him or what...