32. Bölüm - İrem? -

680 97 162
                                    

Bu bölümü XxennurxX arkadaşıma gelsin. Bu arada burada kurduğum arkadaşlıklar benim için çok değerli. Hepiniz teker teker benim için değerlisiniz. Netim yok bölüm atıp kaçıyorum. Yorumlarınızı en kısa zaman da okuyacağım.

İyi ki varsınız...

İyi okumalar.
...

Yazarın anlatımı ile

Elif Nisan'ın omzuna gelen kurşun ve arabasının arka tekerliğine gelen kurşun ile uçuruma doğru giden arabaya batı genç adam. Arabanın uçurumdan yuvarlandığını gördüğünde kalbinin duracak gibi olduğunu hissetti.

Neredeyse dört yıl boyunca Elif Nisan'ı hep gizliden gizliye izlemekle kalmıştı. Onun her zaman etrafında olupta yanına yaklaşamaması canını yakmıştı. Yürümeyen ayaklarına lanet etmişti. Ve bir de İrem'i nasıl bayan sapık olarak düşündüğünü anlayamıyordu.

Oysa kalbi ona hep doğru kişiyi göstermişti.

İrem'in bayan sapık olmadığını fark etmesi birkaç yılını almıştı. Silah ile vurulduğu gün anlamıştı aslında sevdiği kadının İrem değilde Elif Nisan olduğunu. Çünkü öleceğini düşünddüğü o zaman bile tek düşündüğü kişi Elif Nisan'dı.

Arabayı durdurup hızla indiğinde arkadaki arabaya ateş etmeye başlamıştı. Aklı ve kalbi uçurumda ellerini gördüğü kadındaydı.

Dayan güzelim... dedi içinden genç adam. Seni bir kez bıraktım. Bir daha ölsemde bırakmam!!

"Dayan Elifim!!" dedi karşısında bulunan adamları tek tek indirirken. Keskin nişancı olması onun az kurşun harçamasını sağlıyordu.

Son Altan Karaman ile beraber üç adam kaldığında onlara hızla ateş ederek Elif Nisan'ın yanına koştu.

"Elif Nisan dayan geldim." dediğinde Elif Nisan'ın ona bakışını gördü.

Bu bakış öyle bir bakıştı ki kalbi sızladı adamın. Elini tuttuğu anda gözlerini kapatan genç kadını hızlı olmaya çalışarak uçurumdan yukarıya doğru çekmeye çalıştı. Duyulan silah sesi ve sırtında hissettiği yanma hissiyle nefesi bir an kesilmişti Ezel'in. O sırada ellerinden kayan minik ellerihissetti. Sıkıca yakaladı onları.

"Ne acıklı bir durum." diyen adama bakmadan Elif Nisan'ın bedenini kendine doğru çekip sarıldı..

Ama Elif Nisan'dan bir tepki alamamıştı. O sırada genç kadını elinin aşağıya doğru düştüğünü fark etti.

"Bunu bana yapma..." dedi kulağına doğru genç kızın. Çünkü o el hep yakasından tutardı onu.
Aklına gelen anılarla derince yutkundu.

Yıllar geçmiş olsada aklından hiç çıkmamıştı o anılar.

Araba ile uçuruma doğru giderlerken beraber atladıkları o gün aniden genç kızın bayılması ile onu kucağına alıp eve kadar taşımıştı. Yatağına yatırdığında genç kız kendisinin yakasından tutmuş ve bırakmamıştı.

Diğer bir anı gelmişti bu sefer aklına..

Elif Nisan'ın kaçırılması ve onu deliler gibi aradığıydı. Zeki bir kız olduğunu tanıştıkları o gün anlamıştı ve Elif Nisan zekasını kullanıp yerlerini onlara bildirmişti. İşte o akşamda tutmuştu yakasından eve giden yolda uyuya kaldığında Elif Nisan'ın başını koluna yasladığında işte o zamanda yakasını tutmştu. Taki odasına çıkarıp yatağına koyduğu o ana kadar. Hoş o zaman bırakmak yerine soğuk dudaklarla buluşmuştu dudakları.

Yakın KorumamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin