Sasha, eliyle oynayıp yere bakarken; bir yandan da ayağıyla yere fark etmeden şekiller çiziyordu.
Bunların hepsini Jean'la karşılaşacağı için utandığından fark etmeden yapıyordu. Titreyen dudağını hafifçe ısırdı.
Kalbi deli gibi atıyordu.
Güneşinin kesilmesiyle gözlerini sıkıca yumup derin derin soluklanmıştı. Nefes sesi duyunca, yavaş yavaş gözlerini açtı. Ancak göz teması kurmaya çok utanıyordu.
"Heey, bana bakmayacak mısın?"
"Ş-şeey..."
Çenesinde hissettiği el, hafifçe başını kaldırıp göz teması kurmasına yardımcı olmuştu. Jean'la gözleri buluşunca, Jean inci gibi dişlerini göz önüne sererek gülümsemişti.
"Sonunda bana bakıyorsun."
"Ahn..." gözlerini kaçırmaya çalışsa da, başını çeviremiyordu.
"Seni klavye delikanlısı, cümle bile kuramıyorsun."
Sasha, Jean'ın elini ittirerek hafifçe kaşlarını çattı.
"Hiçte bile. Gayette kurabiliyorum."
"Güzel. Demek ki sadece utanıyorsun."
"Ben utanm-" Jean, başını hafifçe Sasha'nın yüzüne doğru eğince, Sasha utanarak başını çevirdi.
"...-tanıyorum."
Jean, gülerek başını geri çekti.
"Hiç belli etmiyorsun sahiden."
"Çok deneyimim yok."
Gözlerini Jean'ın gözlerine kendi iradesiyle dikebilmişti sonuçta.
"Benden hoşlandığına göre çok aptal olmalısın."
"Bence de." Diye yanıtladı onu Jean." Ama zaten aşk akılla yapılan bir şey değil."
Sasha, kollarını göğsünde birleştirip başını dik tuttu.
"Sarılacağını söylemiştin."
"Bunu ister miydin?"
"Ne?" Şaşkınca Jean'a baktı, daha sonra başını iki yana hafifçe sallayarak kendine geldi." Ö-öyle dedin diye...g-geldim zaten..." diye mırıldandı.
Utandığını belli etmemeye çalışırken, acı çekiyormuş gibi gözüküyordu.
Jean, öne atılarak ona kocaman sarıldı. Başını Sasha'nın boynuna gömerek, derin derin kokusunu soludu.
Utanan Sasha, kollarını yavaşça kaldırarak Jean'ın beline sarmıştı.
"Hey."
"E-efendim?" Diye sordu Sasha.
"Kalbin...kalbin deli gibi atıyor." Dedi gülerek." Buradan bile duyabiliyorum."
"Sus artık."
Ellerini daha da sıkmıştı Sasha.
"Sasha."
"Efendim..." diye mırıldandı.
"Seni seviyorum."
