CHAPTER #7

1.8K 148 21
                                    

"P-Paliguan!?"

Namimilog na matang sigaw ko habang hindi makapaniwalang tinitignan ang papel na hawak hawak ko,

Bakit kailangan pang paliguan ang isip batang iyon?, ang laki laki na nun ehh! haysst! bwesit na buhay toh oh!.

"Isabella"

Mahinahong pagtawag saakin ni ma'am azuna.

"M-Ma'am"

Nauutal napag tawag ko mula rito unti-unting binuksan ang aking pintuan.

"Hey, nabasa muna ba yung mga gagawin mo?"

Nakangiting saad nito parang hindi siya yung ma'am azuna na nakita ko kahapon, sobrang hinhin niya.

"O-Opo ma'am"

Nakangiwing saad ko at muling tinignan ang papel na hawak hawak ko.

"Good. Ilang weeks din kasi kaming Mawawala ng asawa ko, ikaw na munang bahala sa baby vallien ko ahh?"

Namumulang saad nito na ikinangiwi ko ng tudo, jusko paktay ka talaga isabella.

"S-Sige po ma'am"

Saad ko na ikinangiti at ikinatango nito.

"Sige magayos kana, goodluck!"

Masiglang saad nito at mabilis na tinungo ang asawa,

*/sigh para sa future!,

Mabilis naakong nag ayos at tinungo ang silid ni sir vallien.

"Hello po"

Magalang napag tawag ko mula sa mayordoma ng mansyong ito.

"Ohh iha Ikaw pala, paki dala na nang almusal ni sir vallien siguradong hinihintay na nun yung pagkain niya"

Nakangiting saad nito na ikinatango ko, naks! breakfast in bed, sosyal.

Nang makarating naako sa harapan ng silid ni sir vallien ay maingat kung binuksan ang pintuan nito.

"Sir--"

Tatawagin ko na sana ito ngunit tila natulos ako mula saaking kinatatayuan ng bumungad saakin ang mga nanlilisik nitong mga mata.

"Why are you here!?, where's my mom!? siguro ikaw yung nagpaalis sa kaniya para masaktan mo ako!"

Galit na galit na sigaw nito ba ikinataka ko, huh? sasaktan? Ano bang pinagsasabi ng isip batang ito?.

"D.-Dinala kulang yung pagkain dito para makapag almusal kana, wag kang magalala hindi naman po kita sasaktan"

Mahinahong saad ko at maingat na inilapag ang mga pagkain mula sa kaniyang harapan,

Nagulat nalamang ako ng bigla niya itong tabinggin dahilan upang matapon lahat ng pagkain at mabasag ang ilang baso't mangkok.

"S-Sir!?"

Hindi makapaniwalang sigaw ko mula rito, aba't ano bang problema ng isip batang ito!?.

"Why? galit ka? sasaktan mo ako?"

Nakangising saad nito at mahigpit na hinawakan ang mga kamay ko, isip bata ba talaga ito? bakit parang hindi?.

"No. h-hindi kita sasaktan pero sana naman ay maisip mong napaka daming tao ang nagugutom sa mundo, kaya masama yang ginawa mo nagsasayang ka ng pagkain"

Mahinahon at madiing saad ko mula rito, nagulat nalamang ako ng makita kung tila malapit na itong umiyak.

"I-I'm sorry po */hik!  Akala kopo kasi sasaktan niyo rin po ako gaya ng mga naging yaya ko noon, i'm sorry wag ka pong magalit"

Umiiyak na saad nito at mabilis akong niyakap, tugudog!  tugudog!  Tugudog!  T-Teka may kabayo ba sa loob ko? bakit parang may tumatakbo sa puso ko?.

"B.-Bakit? bakit kanaman nila pinapagalitan?"

Namumulang tanong ko mula rito.
At halos mapanganga ako sa gulat dahil sa mga isinagot nito.

To be continued.....

-Red Black.




Loving You - COMPLETEDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon