33 - Her Thoughts

74 7 0
                                    

Kasama ko ngayon si Haru at kasalukuyan kaming nasa sasakyan na pagmamamay ari niya. He's not actually the one who's driving kundi ay yung driver niya mismo and we're on our way to school.

I wasn't planning to attend morning classes dahil masama ang pakiramdam ko. Ang dami ba naman kasi ng kinain ko kagabi. Tong si Haru kasi, who wouldn't believe that he would call their family chef para lang ipagluto kami ng dinner.

Flashback

"Haru, hindi mo na sana pinapunta dito ang family chef niyo."

"Nee-san it's fine."

Napabuntong hininga na lamang ako. Paano ba naman kasi, pinapunta niya dito ang family chef nila para lang ipagluto kami. The chef is currently preparing a steak while Sir Jun gently puts a plate of garlic pasta in the table. 

Sir Jun was that guy in a formal attire. He said na siya ang nagaasikaso sa bahay at ni Haru habang ang papa niya ay nasa Japan. He's what I describe as a butler.

"Nee-san let's eat"

I nodded in respond. I grabbed the fork beside my plate and was about to reach for the pasta nang maunahan ako ni Sir Jun. Hindi na lamang ako nagreklamo since hinahayaan lang din naman ni Haru si Sir Jun sa mga ginagawa niya. Parang sanay na nga eh.

"Thank you po"

I stared at the nicely twirled pasta on my fork. I open my mouth to put inside and chew it.

"Ang sarap!"

Napakasarap! Ibang iba sa garlic pasta na natikaman ko. This dish is really simple and yet it was oozing with flavors.

I'm looking forward to the other dishes!!!

End

Kaya ayun. Naparami nga ang kain ko. Pasta, steak, sushi and even dessert which is a pudding ang kinain namin ni Haru kagabi. It was all very delicious and I can't believe na naubos ko lahat iyon.

"We've arrived"

The driver said which made me flinch. I grab my bag at lumabas kasunod si Haru. We bid our farewell to the driver at tinungo na ang classroom namin.

"Nee-san are you okay?"

"Oo naman."

It's a lie. Gusto ko nang umuwi. Masakit kasi ang tiyan ko.

Since we arrived early, pupunta na muna nga lang ako ng banyo. I think I need to let this out. Nakakahiya kung sa gitna pa nang klase ito lalabas.

"Haru, mauna ka na muna sa classroom. May pupuntahan pa kasi ako."

Sabi ko at tumango ito tapos naglakad na. Mabuti na lang at my malapit na banyo lang dito, hindi na ako mahihirapan.

Dali-dali ko na tinungo ang banyo at pumasok sa pinakahuling cubicle. Maaga pa naman kaya walang tao dito maliban sa akin.

Minutes passed at natapos na rin ako. I was about to get out when suddenly, a couple of girls came. I decided to stay inside for a bit since narinig ko kasi na binanggit nila ang pangalan ni Angel.

"Oh my gosh really? You saw Angel and Oliver nung isang araw sa likod ng school?"

"ugh... She's so lucky"

"She's been in love with Oliver ever since. Siguro ang saya niya ngayon na wala na si Alice."

" duhhh, wala nga si Alice but its impossible for Angel to replace her in Oliver's heart. You know how much he loves her. And you know Angel, she's like obsessed with Oliver. Ugh she's so clingy and papansin."

A Rose Among Thorns Where stories live. Discover now