Hikayeyi daha sonra yazdığım ilk hali ile yayınlayacağım, ben bu hikayeyi yalancı yarim karakterlerini kullanarak yazmıştım. O hali ile buradan paylaşacağım. İsimleri değiştirmekten vazgeçtim.
İlk bölümdeki katkılarından dolayı NK-hikaye günlüğüne...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Uçak inmiş ayarlanan helikoptere bindiklerinde Ayşe dayanamayıp yeniden "hadi ama ne sürpriz hazırladın meraktan öldürmeden söylesen "
Sadri bir yandan başını sallarken "olmaz adı üstünde sürpriz söylersem sürpriz olmaz ama beklediğine değecek sabret "
Ayşe Sadri'ye dönüp yüzünde kocaman gülümseme ile "peki bir ipucu versen "
Sadri kaşlarını yukarı kaldırırken başını iki yana sallayıp " olmaz "
Ayşe söyletememenin sinirle önüne dönerken "of söylesen ölürsün sanki "
Sadri "söylenmeyi bırak manzaranın keyfini çıkar yarım saat bilemedin 45 dakika sonra karşılaşacaksın nasıl görünüyor süper değil mi?"
Ayşe bakıp "hı hı öyle olsun bakalım "
Tarık ve hakan bir süre öylece oturduktan sonra sıkılıp tavla oynamaya başlamışlar bir yandan oynarken karşılıklı sorularla sohbete devam etmişlerdi. Sanki rakipler birbirini tanımaya açıklarını bulmaya çalışır gibiydiler.
Helikopter piste indiğinde Denizli tekbank şube müdürü araba ile hazır bekliyordu.
"hoş geldiniz Sadri Bey buyurun araba hazır önce bankaya mı geçmek istersiniz yoksa biraz dinlenmek mi "?
Sadri "hoş bulduk Süleyman bey ben size gelin demedim sadece araba istemiştim bankaya gitmiyorum siz bana burada ünlü bir kuyu kebapçı varmış Hilmi usta diye oraya nasıl giderim onu tarif edin sonra siz bir taksiye atlayıp işinizin başına dönün anahtarları alayım "
Kapıyı açıp "buyur canım "
Ayşe arabaya binerken "Süleyman beyi de gideceği yere götürseydik "
Sadri "doğru anlasaymış ben ona beni pistte bir taksi beklesin demiştim kalkıp gelen kendisi hadi canım gidelim "
Ayşe merakla "biz neden kebapçıya gidiyoruz "
Sadri elini karnına koyarken "çok acıktım öğlen bir şey yememiştim önce bir yemek yiyelim dedim canım "
Ayşe Sadri'nin gülümseyen gizemli haline bakıp "iyi öyle olsun yoksa bu sürpriz kebapçı mıydı yoksa "
Sadri gayet ciddi "yok canım sürpriz akşama "
20 dakika sonra kebapçından içeriye adım attılar. Ayşe gayri ihtiyari şöyle bir içeriye göz gezdirirken masanın birinde Barış ve arkadaşlarını yemek yerken gördü. Öylece şaşkın baktı kaldı. Gözlerini ovuşturdu. Öylece kala kaldı.
