Vengeance From Hell

Vengeance 11

Napatayo siya sa galit. Sobrang sama ng tingin niya saakin samantalang ako pretente pang uminom ng kape sa harap niya habang deretso paring nakatingin sa kaniya. Ganiyan nga Haven, show us who you really are.

"You did that to Clyde." Halos pabulong niyang usal. Natigilan ako sa sinabi niya pero hindi ko iyon ipinahalata. "You know it is clear to me that you came back for your revenge. Tama ba ako, Athena? Tell me."

Malakas akong tumawa dahil sa sinabi niya. Damn I am going to enjoy this! Ito yung gusto kong mangyare sa kaniya, yung halos mabaliw siya sa  kakaisip.

"Nababaliw kana ba Haven?" Tumatawa ko paring sabi. "What would I do that to Clyde? And what was that? Revenge? HAHAHA you're funny, Haven!" Halos naluha na ako sa kakatawa. Ba't nga ba ako natatawa eh totoo naman yung paratang niya? Demonyo talaga.

"Tama ba ako, Satana? Wag kang tumawa!" Napangiwi na lang ako dahil sa pagtaas niya ng boses saakin. Tumigil ako sa pagtawa at seryuso na siyang tinignan. Kailangan kong mag-ayos baka mabuking ako.

"Kung maghihigante lang naman ako edi sana pinatay ko na lang." Natigilan siya. "At tyaka pano ko magagawa yang sinasabi mong higante kung hindi ko naman kilala ang mga gumawa saakin nun? Unless.."

Tuloyan na siyang di naka-imik. Maybe she realized that she's merely stating the obvious here. I wonder how did she come up with an idea that I was the one who did that to Clyde. I mean, yes, the fact that she was the one behind that brutally I will still think about on how. Hindi na ba mapagkakatiwalaan ang itsura ko? God that is impossible. Sa ganda kong 'to masyadong imposibleng maging bayolente ang itsura ko.

"I-I'm sorry. Nadala lang ako ng pagod." Umupo siya ulit. "H-Hindi ko sinasadyang pagbintangan ka."

"Wag mo akong gagalitin, Haven. Dahil kayang kaya kong kunin ang lahat ng kung anong meroon ka ngayon." Malamig kong sabi, bakas agad sa mga mata niya ang gulat. "Aalis na ako."

Tumayo ako at lalakad na sana nang bigla niyang hinawakan ang braso ko, mahigpit iyon kaya kunot noo ko siyang tinignan.

"Please don't take him away from me. Hindi ko kakayanin, Athena." Maluha-luha niyang sabi.

Marahas kong binawi ang braso ko sa kaniya. Inayos ko ang manggas ng damit ko na nagusot bago ko siya tinignan ng deretso.

"Hindi ko siya kailangan kunin sayo kasi kusa siyang babalik saakin, Haven. And if that happens, I won't hesitate to take him back." Naglapag muna ako ng isang libo sa mesa bago ko siya tinalikoran.

Kunot noo kong nilisan ang lugar na iyon. Deretso kong nilakad ang gilid ng kalsada mabuti na lang at hindi masiyadong mainit ngayon. Maglalakad-lakad muna ako para mawala ang init ng ulo kahit papaano.

Hmm. I can't deny the fact that Haven is  genius, I should not be careless around her. Gustong-gusto kong malaman ang dahilan kung bakit, marami akong gustong itanong at isumbat sa kaniya, pero hindi pa ito ang tamang oras para roon. At kung tatanongin ako kung kailan, hindi ko rin alam. Totoo yung sinabi kong hindi ako mag-dadalawang isip na tanggapin ulit si Vraxx kahit alam kong pwedeng maging komplikado ang lahat, pero yun lang kasi ang alam kong paraan para buhayin ang totoong ugali ni Haven. Sa ganoong paraan kasi mas magiging madali ang lahat.

Wala sa sarili akong napatigil at napalinga-linga, ang layo nang nalakad ko. I'll better call Lucifer, I don't know where am I now.

"Lu--" Naputol ang pagtawag ko nang may biglang pumaradang asul na sa mustang sa may gilid ko. Dahan-dahan bumababa ang bintana ng driver seat at di na ako nagulat nang makita ko ang gwapong mukha ni Vraxx.