ဦးရဲ့အဖြည့်ခံ~~~[Complete]

[37]<Zg>

_________
Zawgyi
_________

ဦးရဲ႕အျဖည့္ခံ~~~[37]
••••••••••••••

ပြမ္ပြမ္! ပြမ္ပြမ္!(ကားဟြန္းတီးသံ)

ေရွာင္းက်န့္ၿခံေရွ႕မွာရပ္ရင္းျပာယာခတ္ေနတုန္းၿခံေရွ႕ဟြန္းတီးသံနဲ႕အတူကားတစ္စီးထိုးရပ္လာတယ္။မၾကာလိုက္ အိမ္ထဲကက်င္းဇီ႐ႊမ္ေျပးထြက္လာၿပီးထိုကားထဲကေဒါက္တာ့ကိုလာထြက္ႀကိဳပုံပဲ။သူ႕ကိုမ်က္ေထာင့္နီႀကီးနဲ႕ၾကည့္ရင္းေဒါက္တာကိုႀကိဳၿပီးတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းၿခံတံခါးျပန္ပိတ္လိုက္တာမို႔ေရွာင္းက်န့္မွာၿခံထဲလိုက္ဝင္ဖို႔အခြင့္မသာ။နဂိုအတိုင္းၿခံျပင္မွာသာရပ္က်န္ခဲ့ရင္းBaeကိုစိတ္ပူေန႐ုန္ပဲတက္နိုင္သည့္အျဖစ္။

ေရွာင္းက်န့္အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္ၾကာၿခံေရွ႕ရပ္ေစာင့္အၿပီးေဒါက္တာလည္းအိမ္ထဲကျပန္ထြက္လာတာမို႔ကားထဲဝင္အံဆဲဆဲေဒါက္တာကိုအေစာတလွ်င္ေမးလိုက္မိတယ္။

"ေဒါက္တာ...လူ လူနာဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္...သူအဆင္ေျပတယ္မလားေဒါက္တာ..."

"ဟုတ္ကဲ့...လူနာကေသြးႏုသားႏုဆိုေတာ့ စိတ္ဖိစီးၿပီးသတိေမ့သြား႐ုန္ပါ ခုသူအဆင္ေျပသြားပါၿပီ..."

"ေသြးႏုသားႏု...ဘာကိုေျပာခ်င္တာလဲေဒါက္တာ..."

"အာ...ခမ်ားၾကည့္ရတာဒီမိသားစုဝင္မဟုတ္ဘူးနဲ႕တူတယ္...sorryပါကြၽန္ေတာ္ေျပာလို႔မရတာမို႔ခြင့္ျပဳပါဦး..."

သူ႕ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီးေဒါက္တာထြက္သြားသည္အထိေရွာင္းက်န့္အေတြးေတြကေယာက္ယက္ခတ္ဆဲ။ေဒါက္တာေျပာပုံအရBaeတခုခုျဖစ္ေနတာေတာ့အေသအခ်ာပဲ။ေရွာင္းက်န့္ၿခံေရွ႕ကအုတ္ခုံေလးမွာထိုင္လိုက္ရင္းဆံပင္ေတြထိုးဖြေနမိတယ္။ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ျဖစ္ပ်က္သြားသည့္အေျခေနေတြေၾကာင့္သူ႕ႏွလုံးသားကအေတာ္ပင္ပမ္းေနၿပီေလ။Baeလည္းသူ႕လိုနာက်င္ေနရမွာပဲ။ကေလးငယ္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ပင္ပမ္းေနလိုက္မလဲ။ကိုယ္မင္းကိုေတြ႕ၿပီးဖက္ထားခ်င္တယ္Bae။

"ေရွာင္းက်န့္!!!..."

ေခၚသံေၾကာင့္ေရွာင္းက်န့္ေခါင္းေထာင္ၾကည့္မိေတာ့ၿခံထဲကေနသူ႕အနားေလွ်ာက္လာသည့္က်င္းဇီ႐ႊမ္။အံတင္းတင္းႀကိတ္လို႔ေဒါသကိုအေတာ္ထိန္းခ်ဳပ္ထားရပုံပဲ။