ဦးရဲ့အဖြည့်ခံ~~~[Complete]

[21]<Zg>

ZAWGYI💫

ဦးရဲ႕အျဖည့္ခံ~~~[21]
•••••••••••••

"ေမာင္...ဝမ္ခ်င္ေမာင့္အတြက္ၾကက္စြပ္ျပဳတ္လုပ္လာေပးတယ္...တေအာင့္ေနေဆးေသာက္ရမွာဆိုေတာ့တခါတည္းစားလိုက္ေနာ္..."

"အြန္း...ဒါနဲ႕ဝမ္ခ်င္ ရိေပၚကိုေတြ႕မိေသးလား မနက္ေမာင္နိုးလာကတည္းကေပ်ာက္ေနလို႔..."

ဝမ္ခ်င္ပန္းကန္ထဲစြပ္ျပဳတ္ေတြလွယ္ထည့္ေနရင္းေမာင့္အေမးစကားေၾကာင့္အလိုမက်သလိုမ်က္ေမွာင္က်ဳံ႕လိုက္မိတယ္။တကယ္ပဲ ေမာင္ကအိပ္လည္းရိေပၚ စားလည္းရိေပၚ ဘာလုပ္လုပ္အဲ့ေကာင္ေလးကမပါမျဖစ္။

"ဘယ္သိမလဲေမာင္ရယ္...ဝမ္ခ်င္လည္းဒီမနက္မွအိမ္ကထြက္လာတာေလ...ညကတအားညဥ့္နက္သြားလို႔ေမာင့္ကိုေတာင္လာမၾကည့္ျဖစ္လိုက္ဘူး...အဆင္ေျပတယ္မဟုတ္လားေမာင္..."

"အြန္း...ေျပပါတယ္ ေမာင့္ကိုရိေပါ​္ေစာင့္အိပ္ေပးတယ္ေလ..."

"ေအာ္...အင္းပါ...အဟင္း..."

ဝမ္ခ်င္ေရွာင္းက်န့္စကားေၾကာင့္ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္ရင္းအဓိပၸါယ္ပါပါၿပဳံးလိုက္မိတယ္။ဝမ္ခ်င္မသိဘူးထင္ေနသလားေမာင္ရယ္။ညကdutyခ်ိန္ၿပီးလို႔ဝမ္ခ်င္ေမာင့္အခန္းစီျပန္လာခဲ့ပါေသးတယ္။ေကာင္ေလးတကိုယ္လုံးကိုဖက္တြယ္ထားရင္းအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္ေမာင္ကတကယ့္ကိုႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ပဲေလ။ေမာင့္အေငြ႕သက္ေတြကိုသူ႕စီကကူးေျပာင္းယူသြားသည့္ေကာင္ေလးေၾကာင့္Dr.ဝမ္ခ်င္မွာညႀကီးအခ်ိန္မေတာ္ေဆး႐ုံထဲေသာင္းက်န္းခဲ့ပါေသးတယ္။ဒါေတြေမာင္ဘယ္သိမလဲ။ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုအျခားတစ္ေယာက္နဲ႕ဖက္လဲတကင္းျမင္ရတာဘယ္ေလာက္နာက်င္မွန္းေမာင္သိမွာမဟုတ္ပါဘူးေလ။ေမာင္ဘယ္အခ်ိန္ဝမ္ခ်င့္ကိုလမ္းခြဲစကားေျပာမလဲအၿမဲပူပန္ေနရတယ္။ျဖစ္နိုင္ရင္ထိုေကာင္ေလးကိုေမာင့္အနားကေနအေဝးဆုံးကိုပို႔ပလိုက္ခ်င္တာ။ဝမ္ရိေပၚ မင္းကတို႔စီကေမာင့္ကိုလုယူခ်င္ေနတာေပါ့ေလ။ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေမာင့္ရင္ထဲမွာမင္းအတြက္ေနရာမရွိေစရဘူး။အခ်ိန္တန္ရင္ေမာင္ကတို႔လူျဖစ္လာမွာ။

"ဝမ္ခ်င္...ဝမ္ခ်င္!..."

"အာ...sorryေမာင္ ဝမ္ခ်င္အေတြးလြန္းသြားလို႔..."