ဦးရဲ့အဖြည့်ခံ~~~[Complete]

[33]<Zg>

_____________

Zawgyi💫
_____________

ဦးရဲ႕အျဖည့္ခံ~~~[33]
•••••••••••••

အၿမဲတမ္းဦးအနမ္းနဲ႕နိုးထရတဲ့ရိေပၚရဲ႕နံနက္ခင္းတိုင္းကခုဆိုေျခာက္ကပ္ကပ္။ကုတင္နေဘးစားပြဲေပၚကႏွိုးဆက္နာရီေလးကလြဲၿပီးBaeထေတာ့ေလကြာဆိုသည့္ဦးအသံခပ္ရွရွကေပ်ာက္ဆုံးေနတာဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာၿပီလဲ။သူမထမခ်င္းအဆက္မျပတ္ျမည္ေနသည့္ႏွိုးဆက္နာရီကိုအားနာေပမဲ့ဦးလာႏွိုးေကာင္းလာႏွိုးရဲ႕ဆိုသည့္႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္အေတြးေလးနဲ႕ရိေပၚေပေတၿပီးဆက္အိပ္ဖူးတယ္။

သူမထခင္အလုပ္သြားညေနမွျပန္လာတတ္သည့္ဦးကိုရိေပၚတမင္ေရွာင္ေနမိသည္ကမလိုအပ္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ဦးစကားကိုထပ္မၾကားခ်င္လို႔။အေၾကာင္းျပခ်က္မရွိခ်က္ခ်င္းႀကီးေျပာင္းလဲသြားသည့္ဦးကိုရိေပၚအျပစ္မျမင္လို။အျဖည့္ခံဆိုတဲ့ဂုဏ္ပုဒ္နဲ႕သူကဦးအတြက္ခဏတာလိုအင္ပဲလို႔အစကတည္းကသိထားတာမို႔တခ်ိန္ခ်ိန္စြန့္ပစ္ခံရမွာလည္းသိတယ္။အဲ့တခ်ိန္ခ်ိန္မေရာက္ေအာင္ရိေပၚအခ်ိန္ေတြကိုရသေလာက္ဆြဲဆံ့ထားခ်င္တာ။ခ်စ္လို႔ ရိေပၚဦးကိုအရမ္းခ်စ္လို႔။

"ရိေပၚ...ျပန္ရေအာင္..."

ေက်ာင္းလာပို႔ေပးတဲ့လူကလည္းဦးမဟုတ္ေတာ့သလိုညေနေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္လာႀကိဳတာကလည္းအတြင္းေရးမႉးယြီပင္းသာ။

"အင္း...ကြၽန္ေတာ္တခုေလာက္ေမးလို႔ရလားယြီပင္းေကာ..."

ရိေပၚေမးခြန္းကိုသိေနသည့္ယြီပင္းကမ်က္စိပ်က္မ်က္ႏွာပ်က္။ရိေပၚကိုကားတံခါးဖြင့္ေပးရင္းတုံ႕ရပ္လိုက္ေပမဲ့မေမးေစခ်င္မွန္းသိသိသာသာမ်က္ႏွာလႊဲတယ္။

"ဟို...ဦးအလုပ္မွာျပႆနာတခုခုရွိလို႔လားဟင္..."

"မရွိပါဘူးရိေပၚရဲ႕..."

"ဒါဆို...ဦးမိဘေတြနဲ႕..."

"ရိေပၚ ေကာအလုပ္ရွိေသးလို႔ျပန္ရေအာင္ေနာ္..."

စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲလိုက္သည့္ယြီပင္းကရိေပၚကိုကားတံခါးဖြင့္ေပးၿပီးတက္ေစတာမို႔ရိေပၚမွာသိခ်င္စိတ္ကိုအုံတေငြ႕ေငြ႕ႀကိတ္မွိတ္ခံစားရင္းဘာမွဆက္မေမးျဖစ္လိုက္။ရိေပၚအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ဦးကမေရာက္ေသး။အၿမဲတမ္းဒီအေျခေနကိုေနသားက်ခါကာစရိေပၚကယြီပင္းေကာကိုစိတ္ခ်ဆိဳကာအိမ္ဝမွာအၿမဲတမ္းတစ္ေယာက္တည္းရပ္က်န္ခဲ့တတ္တယ္။