las heridas que deja la muerte | RoséKook

1.⁴

"Chaeyoung ? "

Genç oğlan gözlerini araladığında başucundaki kızı farketmişti. Normalde  bu kadar kolay uyamayan genç oğlan sanki kızın geldiğini hissetmiş gibi uykusu hafif kalmış uyanmıştı.  Belki de tanrı genç oğlanın kızı görmesini istediği için onu uyandırmıştı.

Jungkook karşısında gördüğü Chaeyoung a şaşırmıştı . Kendisini uyandıran kişinin annesi ya da onu her gün ziyarete gelen dostlarından biri olduğunu sanmıştı. Bu kişinin Chaeyoung olabileceğini ise hiç düşünmemişti,çünkü neden gelsin diye geçirdi içinden.

Kendi kendine burada neden veya nasıl bulunduğunu sorgularken kızın gitmek üzere olduğunu görüp solgun ve kısık sesiyle adını seslendi.

"Chaeyoung ? "

Chayoung onu rahatsız etmeden çıkmaya hazırlanırken Jungkookun kısık sesini duyduğunda adımları durdu , kalbi durdu , hisleri durdu ,kulakları onun sesindeki yorgunlukla uğuldadı.

Beklemiyordu;uyanmasını , adını seslenmesini..

O sadece geldi ve gidecekti. Ona duyurmadan sessizce ayrılacaktı onu mahveden bu kasvetli odadan.

Ama gidememişti işte Jungkook buna engel olmuştu. Ağzından çıkan tek bir kelimeyle.

Chayoung ,durdu.

Kendisine genç adamın sesiyle bir adım daha atamadı . Arkası dönüktü. 

" Burada " dedi Jungkook zorlanarak. Boğazı kuruydu , uykunun ve ilaçların getirdiği ağırlık vardı üzerinde. "Ne işin var " diye sordu.

Ellerinden aldığı destekle bedeninin ağırlığını kaldırıp uzandığı hastane yatağında yarı oturu pozisyona geldi.

Yaptığı en ufak hareket ona öylesine zor geliyordu ki bu durum günlerdir onu sinirlendiriyor ama elinden bir şey gelmediği için tek yaptığı yumruklarını sıkıp buna katlanmak oluyordu. Bunu kendisine, kendi yaptığını biliyordu fakat Jungkook akıllanmamıştı.

İsteği hâlâ aynıydı , kurtuluş diye bildiği ölüm.

Halbuki Roséanne'nin dediği gibi ; "Ölüm kurtuluş değildir , Ölüm başlangıçtır. "

Jungkook çektiği ağrıların ölümde hissedeceğini bilmiyordu , daha da doğrusu ölümde bu ağrıların kat kat fazlasını çekeceğini hiç bilmiyordu.

Bilseydi belki de istemezdi ölmeyi. Roséanne bunu biliyordu ,biliyordu ki Jungkook a da bildiklerini anlatıp ölmeyi dilememesini anlatmaya çalışıyordu.

Chaeyoung sessiz kaldı. Jungkook a cevap veremedi.

Verse ne diyebilirdi ki ? Burada ne işi vardı ? Chayoung için cavap belliydi;onu merak etmişti ,endişeliydi , ve özlemişti onu.

Jungkook a ne diyecekti ?

Seni merak ettim ? Senin için endişelendim ? Seni özledim ? Bunları söyleyemezdi elbette. Söylese Jungkook dan gelecek cevabı da biliyordu ,
Hangi sıfatla ?

Belki Jungkook sormayacaktı ama Chayoung böyle düşünerek sessiz kalıyordu.

Jungkook onun Roséanne olduğunu bilmiyordu ,Chaeyoung bunu bilmesini istemiyordu. Ama Jungkook anlardı işte. Verdiği her bir cevaptan anlayabilirdi.

Chayoung sessizliğini koruyordu. Jungkook arkası dönük kızdan cevap beklerken beline kadar uzanan saçları dikkatini çekmişti. Sarı saçları ddokunmadan bile yumuşak hissettiriyor öyle görünüyordu.

Sarının sevilen tonlarından biriydi bu saç rengi. Jungkook un da hoşuna gitmişti. Daha önce okulda gördüğünde de dikkatini çekmişti Chayoung un saçları. Daha önce bu tonun birisine bu kadar yakıştığını görmemişti.

Jungkook, Chaeyoung'u arkadaşlarının görüştüğü kız grubundan biliyordu. Dahası aynı sınıftalardı. Bunu da geçen gün sınıfta herkesin ismi projeler için sayılırken öğrenmişti. Bi anlık dikkatine gelmişti.

Sonrasında birkaç kez daha görmüştü Chaeyoung' u. Sessiz bir kız olduğunu biliyordu, yanındaki arkadaşlarından ayrı takıldığı bir çok zaman olurdu. Onu sonralarda hep basket sahasının karşısındaki söğüt ağacının altında ya kitap okuyarak ya da defterleriyle ilgilenirken görürdü.

Jungkook Chaeyoung un orada oturmasının sebebinin kendisi olduğunu bilmiyordu. Nerden bilsin ki.

Bilseydi ne değişirdi ? Kim bilir ?

Chaeyoung ağzını aralıyor , fakat bir şey diyemeyeceğinden geri kapıyordu,bunu birkaç kez tekrarladığı sıra sessizliğie geri bürünecekken yine onun sesini duydu. 

Duyduğu ses ona beklemediği iki kelimeyi söylerken Chaeyoung sebebini düşündü ,yine cevabı yoktu. Çünkü kendisi de anlamamıştı bu iki kelimenin anlamını.

Jungkook ,Chaeyeong' a teşekkür etmişti. 

Cevabı ve sebebi Jungkookta olan bu iki kelime Chaeyoung için gitmeden sadece bir soru işareti olarak kalmıştı.

Chaeyoung , Jungkook un teşekkürünü karşılıksız bıraktı.  Jungkook ise hafif tebessüm ederek, tek kelime etmeden odasından ayrılan sarı saçlarıyla dikkat çeken kızın gidişini izledi.