Everything for Love

Chapter 15: I Already Know

(Mike Angelo's POV)

        Kung itatanong niyo kung bakit ako umiiyak? Dahil yun kay Anya! Nakita ko siyang nag-aayos ng mga gamit niya. inilagay pa nga sa maleta hindi ba? Tinago niya pa nga sa ilalim ng kama. Don't worry wala naman akong gagawin sa mga gamit niya. Hahayaan ko lang muna siya dahil alam ko naman na naging mahigpit ako sa kanya. Wala na akong magagawa kung umalis man siya. Isa pa alam ko naman na na aalis na siya mamayang madaling araw kaya alam ko na ito na muna ang huli naming pagkikita.

        Kahapon ko pa nalaman na aalis na pala si Anya. Hindi ko lang talaga alam kung saang lupalopsiya ng mundo pupunta.Gusto ko man siyang samahan para masigurado kong ligtas siya palagi. Wala naman na akong magagawa dahil siya na mismo ang kusang lumalayo sa akin.

        "Bakit di niya man lang masabi sa akin na aalis na pala siya? Bakit kailangan niya pang itago sa akin ang mga plano niya? Bakit niya ba ako kailangang pahirapan ng ganito? Hindi niya ba talaga ako mahal? Gusto kong iparamdam sa kanya kung gaano ko siya kamahal pero bakit kapag ginagawa ko na walang epekto sa kanya. " Umiyak lang ako ng umiyak.

        Kung kailan bumabalik na naman ang pagmamahal ko sa kanya tska naman niya ako iiwan-iwanan sa ganitong sitwasyon, na wala akong kaalam alam na iiwan niya na pala ako. Bakit kasi kailangan pang sa amin pa mangyari itong mga pagsubok na ito eh.Bakit pa kasi minahal ko pa siya. Kung iba nalang sana ang minahal ko edi sana masaya na ,ako. Pero ano namang magagawa ko kung siya talaga ang itinitibok ng puso ko? Wala naman akong magagawa kung hindi ang sundin ang nararamdaman ko.

        Nung sinabi niyang hindi niya ako iiwan,na hindi siya aalis. Pinangako niya iyon pero kahit ganoon ay sumayaang pakiramdam ko. Kahit na alam ko na ang totoo niyan ay iiwan niya ako kapag nakahanap na siya ng tamang oagkakataon para umalis.

        Hinalikan ko siya para iparamdam kung gaano ko siya kamahal at kung ano ang nararamdaman ko ng mga sandaling iyon. Ang mga maiinit na halik na iyon ay ibinigay ko sa kanya. Pero kahit na anong gawin ko ay hindi parin maaalis sa akin ang katotohanan na iiwanan niya ako. At matatagalan bago siya bumalik.

        Hihintayin ko siya. Hindi ko man maipapangako na hindi ako hahaanap ng iba.Ipapangako ko naman na siya lang talaga. Kahit na alam kong ilang beses niya na akong nasasaktan. Kakayanin ko para sa kanya.

        Alas Dos na pero hindi parin kami kumakain ni Anya ng tanghalian. Tingin ko gutom na siya.Nasaan si Anya? Andun siya sa guestroom. Hindi ko muna siya guguluhin tutal naman alam ko kung ano ang ginagawa niya. Isa pa. Malaki naman na siya at hindi na niya kailangan pa ng gabay.

        Andito akongayon sa kusina. Trying my best to cook my best dish that i can serve fo Anya only.Sana lang hindi pa ito ang huling beses na ipagluluto ko siya.Dahil ayookong matapos ang buhay ng isa sa amin na hindi ko siyamapagpagsilbihan habang buhay.

        Maglulutonalang ako ng Carbonara, Spaghetti,Nacho's and i'll prepare applejuice nalang siguro tama na iyon abaka tumaba na si Anya. Hope magustuhan niya.

        Pagkatapos kong magluto.

        Umakyat ako sa starecase ang dumiretso sa harap ng pinto ng guestroom at kumatok.

        "Anya, Lunch isReady.Tara na" Ako.

        "Okay, susunod nalang ako." Anya.

        "Anya.. Is there any problem?" tanongkonatila nag-aalala dahil sa boses niya na parang umiiyak.

        "I'm okay. Bumaba ka na. Susunod nalang ako." sabi niya kaya sinunod o nalang siya. Bumaba na ako para iprepare sa mesa ang late lunch para sa amingdalawa. Kaya lang ilang minuto na pero wala parin siya. Ano na bang nangyayari sakanya? Bakit hindiya sabihin kung ano ang problema niya.Haiisst

a/n:Keep Reading my story. Malapit ng mareveal ang Scientific name ng sakit ni Anya.kailangan ko pa po talaga ng onti pang research about dun. hehehehe.. sareh po.:)

^u^ 

<3ShainaKyoTt

Pa vote narin po. KyoTty please? :)