"Sana karşı iyi olmayı istemedim. Sen herkese karşı iyi olduğun gibi bana karşı da çok iyiydin ama ben seni her zaman tersledim. Ben sen bana anlatılırken çok terslenmiştim, biraz da bir kişi tarafından olsa bile senin terslenmeni istedim."
Kim Tae...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Episode three, his look
"Hem nefret etme işini sebepsizce yapıyor, hem de sana böyle davranıyor?" Diye sordu Jennie bana sinirle, okuldan çıktığımızda bir kafeye gelmiştik ve ona bugün oraya oturduğumda olanları anlatmıştım kısaca. Taehyung'a karşı zaten sinirliydi ve ondan haz etmezdi, bana olan davranışlarıyla ise haz etmeme seviyesi daha da çoğalıyordu.
"Evet." Dedim keyifsizce.
"Haddini aşıyor. Kim olduğunu sanıyor ki o?" Dedi sert bir şekilde. O sinirini kusmakla meşgulken ben de masayı izlemeye başladım. "Bunu yapmaya hakkı yok. Sen ona iyi davranarak onu daha da çok üst konuma getiriyorsun, o sana böyle davranırken ona aşırı iyi davranmayı bırak artık."
"Çocuğu seviyorum, nasıl davranmamı bekliyorsun?"
"Sevdiğini biliyorum ama her zaman hissettiğin gibi davranamazsın. Kötü yanları var ve birisini de şu an yaşıyorsun. Ona biraz daha uzak davranmalısın." Ah Jennie, keşke durumlar senin söylediğin gibi olabilseydi ama ben emindim ki ona uzak davransaydım beni umursamazdı. Onun için yaz aylarında gelen sivri sinek gibiydim resmen, ağlayacaktım şuracıkta!
"Ona uzak davranırsam ya umursamaz ya da mutlu olur." Anlık durumun tekrardan aklıma geldi. Sevdiğim çocuk benden hoşlanmıyordu, hoşlanmaması yetmezmiş gibi bir de nefret ediyordu. Tam bir umutsuz vakaydım.
"Pekala... Bu konuda haklı olabilirsin." Dedikten sonra düşünmeye başladı Jennie. "Senden nefret ediyor ve sana kalırsa bilinçli bir şey yapmadın. O zaman ilk onun neden senden nefret ediyor olduğunu bulmamız lazım ki bunu bize anlatacağını sanmıyorum."
"Hayatta anlatmaz."
"Onunla yakınlığını korumalısın. Tanrım, Lalisa, sen gerçekten de düşündüğüm kadar salak değilmişsin. İyi davranman mantıklıymış." Beni övmesiyle gömmesi bir olduğundan gözlerimi devirdim, yapmacık bir şekilde gülümsedim.
"Sağ ol."
"O zaman, aynen böyle devam edeceksin. Birinden nefret ediyor olsan bile onun sana karşı olan iyi niyetini gördükçe yavaş yavaş yumuşamaya başlarsın. Onda da eğer normal bir insansa böyle olacağını düşünüyorum, aynen böyle davranmaya devam." Sinsice gülümsedikten sonra konuşmaya devam etti. "O senden nefret edebilir ama sen hep onun yanında olacaksın ve ona iyi davranacaksın. Sonra ise ne yapacağız, biliyor musun?"
"Ne yapacağız?" Diye sordum ona merakla bakarken.
"Birden gideceksin! Birden ona karşı olan tüm iyiliğin gidecek, yakınlığın gidecek, birden uzaklaşacaksın. Bazı şeylerin değerini anlaman için yokluğunu görmen gerekir, işte ona bunu göstereceğiz."
