2

441 42 4
                                    

Aklı karışık olsa da vücudu kendiliğinden alışık olduğu yolda ilerliyordu. Tanıdık yüzleri gördüğünde olduğu yeri ancak farkedebilmişti.

"K-KACCHAN!!"

"HA! BANA CEVAP MI VERİYORSUN LANET İNEK"

Kız gördüğü manzarayla gözlerini devirdi. Fark edilmek için öksürdü. Müdahale etmekle uğraşmayacaktı. Eskiden olsa yapardı ama arkadaşlarının umutsuz vaka olduğunu anladığından beri iki arkadaşın arasına girmemeye karar vermişti.

"k-kaiyo-chan...? "

"?"

Kız kendisine yöneltilen şaşkın bakışları görmezden gelerek ağzını açtı:

" Evet, benim herneyse. Bakugou,  midoriyayı biraz senden çalabilir miyim ?"

"tch. Ne haliniz varsa görün."

"T-TEŞEKKÜRLER KAİYO-CHAN"

"KES SESİNİ!!"

"ÖZÜR DİLERİM KACCHAN"

"SENİ-"

"Gidelim mi artık "

"LAFIMI BÖLME BİRDAHA, SENİ-"

"Hai hai, gittim ben"

Sarışın çocuk kızın üzerine doğru yürüdü. Kızın omzuna çarpmayı unutmadan hızlıca çıkışa yürüdü.
Arkadaşının aşırı telaşlı ve sakarca toparlanmaya çalışmasını düz bir ifadeyle izledi genç kız.

Açık havayla buluşan kız gökyüzüne baktı, ardından belki de o günkü ilk içten gülümsemesini kullandı. Ve tabi ki bu pek uzun sürmedi.

"YOLDA DİKİLMEYİ KES ÇAKMA SARIŞIN ÖNÜME ÇIKIYORSUN "

Kimin olduğunu anlamak için arkasına dönmesine gerek yoktu. Cevap olarak söyleyeceklerini değerlendirdi zihninde. Sonraya buna gerek olmadığını hatırladı ve sesin sahibine bakıp gülümsemesini daha da genişletti.

"Bugün de oldukça naziksin bakugou."

Çocuk hazırladığı laflarını dillendirirse haksız çıkacağını anladı.Gerçi o haksız çıkmazdı ama... Uğraşmamayı seçti. Aslında uğraşabilirdi ama çoktan o ezik dekusuyla yeterince uğramıştı. Daha fazla eziklik çekemeyeceğine kanaat  getirip yoluna koyuldu.

"Sana da iyi akşamlar bakugou-san"

Kızın gülümsediğini anlamak için arkasını dönmesine gerek yoktu. Sesi herşeyi anlatıyordu. Ama neyseki kız bugün şanslı günündeydi.Ona son bir iyilik yapıp kıkırdamasını görmezden geldi.

"K-kaiyo-cchan!"

Kız beklediği kişinin sonunda gelmesiyle derin bir nefes aldı ve evet, tekrardan gülümsedi.

"sonunda gelebildin. Eve birlikte yürüyelim mi? İstersen seni evine de bırakabilirim, hm ne dersin? "

Yeşil saçlı çocuk ne yapacağını bilemezken genç kız onun bu haline son kez gülümsedi ve arkadaşının peşinden geleceğini umarak yürümeye başladı.

________________________________________

öhöm
Öncelikle bu benim ilk hikayem
bu yüzden eksiklerimi belirtirseniz veya  fikirlerinizi dillendirirseniz çok müteşekkir kalırım.
Oylarınız ve yorumlarınız benim için çok değerli
Sağlıcakla kalın\(>-<)/

KOMOREBİ [bnha] Where stories live. Discover now