Εύκολα

13

Όταν η ταινία τελείωσε κοίταξα την Άλεξ που είχε το βλέμμα της κολλημένο στο κινητό της.
Κοίταξα το κινητό της και είδα ότι κοιτούσε μια φωτογραφία της με τον Άρη.

Γαμω το ξερό σου το κεφάλι για κορίτσι. Αν δεν ήταν τόσο πεισματάρα και του μιλούσε τώρα ίσως να ήταν καλύτερα τα πράγματα. Όχι ότι εκείνος φέρθηκε σωστά, αλλά αυτοί οι δύο είναι τέλειοι ο ένας για τον άλλον κι ας ακούγεται μελό. Μόνο αυτοί οι δύο μπορουν να αντέξουν τη βλακεία τους!

Καλά οκ σκάω αλλά ναι ΑΦΟΥ ΘΕΛΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΓΙΑΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΑ ΜΩΡΑ ΤΖΙΖ!!!

"Γιατί δε του μιλάς;" Της είπα και γύρισε να με κοιτάξει.

Έκλεισε βιαστικά το κινητό της και το πέταξε στον δίπλα καναπέ.

"Τι εννοείς;" Είπε κάνοντας την ανήξερη και την κοίταξα με σηκωμένο φρύδι.

"Ξέρεις πολύ καλά Άλεξ. Το ξέρω ότι όσο και να προσπαθείς να το κρύψεις σε πονάει πολυ. Ρε Άλεξ του είπες ότι τον αγαπάς, του το έχεις πει ποτέ;" Την ρώτησα και χαμήλωσε το βλέμμα της.

"Όχι.. δε ξέρω καν γιατί του το είπα. "

"Γιατί αυτό ένιωθες εκείνη τη στιγμή ρε κορίτσι μου. Κι εφόσον τον αγαπάς γιατί δε προσπαθείς λίγο παραπάνω γι αυτόν; Ναι οκ έκανε μαλακια δε τον δικαιολογώ αλλά γιατί δε μιλάτε πρώτα και μετά αν πάλι νιώθεις ότι δεν μπορείς να είσαι μαζί του ,τότε τελείωσε το." Της είπα αγκαλιαζοντας την από τους ώμους.

"Δε ξέρω ρε Αγγε. Χρειάζομαι χρόνο. Μου είναι πολύ δύσκολο να δεθώ και όταν το κάνω αλλά αυτό το άτομο με πληγώσει πονάει δέκα φορές παραπάνω. Ίσως κάποια στιγμή να μιλήσουμε ναι. Αλλά νιώθω πιο πολύ προδομένη όχι γιατι ήταν με εκείνη. Θέλω να πιστεύω ότι όντως δεν έκανε κάτι μαζί της. Αλλά για το γεγονός ότι το έκανε μόνο και μονο για να με εκνευρίσει και να με στεναχωρήσει. Λες και του έκανα κάτι. Ή και να του έκανα δε το είπε ποτέ ξεκάθαρα! Πως περιμένεις αγόρι μου να ξέρω τι σε πειράζει αν δε μου το λες; Να μυρίσω τα νύχια μου;" Είπε εκείνη αγανακτισμένη.

Δεν είχε άδικο ναι αλλά φοβόμουν μήπως τα παρατήσει ο Άρης τελικά και εκείνη τον χάσει μια και καλή. Δε θέλω μετά να κατηγορεί τον εαυτό της που δεν τον άφησε να της μιλήσει.

Από τη μία θέλω να τους βοηθήσω, από την άλλη όμως είναι καλό να το κανονίσουν μόνοι τους. Θα βρουν το δρόμο τους , τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω.

"Να φέρω πατατάκια ή θα βγούμε;" Είπα αλλάζοντας το θέμα γιατί ήξερα ότι την στεναχωρουσε.