Εύκολα

12

Κοιταχτηκα στο καθρέφτη για μια τελευταία φορά.  Ας τα μαζέψω τα μαλλιά μου γιατί έχει ζέστη.

Τα έπιασα σε μια ψηλή κοτσίδα και έστρωσα τις ηλίθιες φυτρες  που πετάγονταν από δω και από κει.
Το τιραντάκι και το σορτσάκι που φορούσα ήταν ότι πρέπει για αυτό τον καιρό.

Έπιασα την μπανάνα μου και το κινητό μου και βγήκα από το διαμέρισμα. Γύρισα το κλειδί  τρεις φορές και ύστερα έβαλα τα κλειδιά μέσα στην τσάντα.

Μπήκα στο ασανσέρ και παρατήρησα ότι αυτή τη φορά δεν έπεσα στον γείτονά μου.

Πώς και έτσι;
Είχα συνηθίσει να πέφτω πάνω του...

Έφτασα στο ισόγειο έξω στην είσοδο όπου με περίμενε η Αθηνά.

Φιληθήκαμε σταυρωτά.
"Πάμε στα coffee island εδώ κοντά, έχω να σου πω." Της είπα και την τράβηξα προς τη κατεύθυνση του μαγαζιού.

Μπήκαμε στο μαγαζί και της είπα να βρει τραπέζι ενώ εγώ θα πήγαινα να παραγγείλω.

"Πάω στα έξω τραπέζια αν είναι." Είπε και εγνεψα.

"Έναν freddo espresso μέτριο και ένα φρέντο καπουτσίνο γλυκό." Ζήτησα από τον κούκλο εργαζόμενο με τα μπλε μάτια και εκείνος μου χαμογέλασε ευγενικά.

Μάλλον φοβήθηκε ο άνθρωπος τόση ώρα που τον ζαχαρωνα..

Έπιασα τους καφέδες στο χέρι και, αφού άνοιξα με τον γοφό μου τη γυάλινη πόρτα, πήγα στο τραπέζι.
"Τι μέρα είναι σήμερα;"
"Εε Σάββατο, γιατί;"

"Έχει ένα μαναράκι υπάλληλο και θέλω να ξέρω τις ημέρες που δουλεύει για να έρχομαι τότε." Είπα και άρχισε να γελάει.

Τι; Εγώ σοβαρά το έλεγα!

"Λοιπόν τώρα πες μου τι έγινε χθες! Θέλω να τα μάθω όλα! Πώς ήταν ο Στέφανος;"

Αχ ο Στέφανος..
"Λοιπόν άκου!..."
Της εξιστορούσα τι έγινε χθες και όλη αυτή την ώρα με κοιτούσε με ανοιχτό το στόμα. Ναι και η Άλεξ την ίδια αντίδραση είχε.
Ήπιε μία γερή γουλιά από τον καφέ της και με κοίταξε με γουρλωμένα μάτια.

"Ουάου απλά ουάου!Δεν περίμενα σίγουρα να γίνει κάτι τέτοιο."

"Σάμπως εγώ το περίμενα νομίζεις; Αλλά σίγουρα πέρασα τέλεια και ας μην αναφέρω το γεγονός ότι φιλάει Γ Α Μ Α Τ Α !"

"Ιιιι μη μου πεις ότι σε φίλησε; ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΝΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ!"

"Το ξέρω αλλα ήθελα να δω τη φάτσα σου μετα από όσα σου είπα." Είπα γελώντας και εκείνη με μιμήθηκε.