9.Bölüm-Hakan

1.8K 133 46
                                    


Bu bölümü  hikayeye ilk oy kullanan  venomeo ya ithaf ediyorum.Her biriniz benim için oldukça kıymetlisiniz😘


Umarım beğenerek okursunuz canlar....



İçindeki tarif edemediği üzüntü ve kırgınlıkla üst kata doğru bitkin adımlarla çıkmaya başladı Hakan.Asafın çok sinirli olduğu zamanlarda fazlasıyla kırıcı olduğunu yaşayarak öğrenmişti zaten birlikte geçirdikleri yıllarda.Ama ilk defa ona bu tarz bir imada bulunmuştu ve bu beklenmedik bir saldırıydı onun için.Dostundan kork,o senin zayıf yerini iyi bilir dedikleri bu olsa gerekti.

Kendisi hayatı hep alaya alıp umursamaz şekilde yaşamaya çalışmıştı.Böylece daha az incinirdi belki.Ama şimdi bunun hiç de doğru olmadığını farkediyordu.Çünki herkesin illaki umursadığı birileri vardı hayatında,Hakanın Asaf olduğu gibi.

Üst kata çıkınca odasına gitmek yerine sağa doğru haraket etti.Burada geniş bir balkon vardı pek kullanılmayan.Kirli olmasını umursamadan yere oturup cebinden sigarasını çıkarıp yaktı.Gözlerini gökyüzüne çevirince keçmişe döndü aniden,tıpkı şimdiki gibi bir dolunayın olduğu o geceye...


-8 yıl önce-


Hakan Mardinin Ömerli ilçesinde yaşayan yeniyetme,oldukça enerjik bir gençdi o zamanlar.Çok iri olmasa da uzun boylu,esmer bir delikanlıydı.Hafif çekik kahverengi gözleri,şekilli burnu ve hafif dolgun dudaklarıyla yakışlıydı ve şimdiden kendine aşık ediyordu bir çok kızı.Babası,annesi ve üç  küçük kardeşiyle birlikte mutlu sayılabilecek bir hayatları var.Babası o yörelerin genelinde olduğu gibi oldukça sert yapıya sahip,çocuklarıla pek fazla iletişim kurmayan bir adamdı.Ama yine de Hakanın hep uysal olmasından dolayı hiç sorun yaşamazlardı.Ailede sadece kardeşiyle pek anlayaşamıyordu,daha doğrusu o kendisine nefret besliyordu bir sebepten.

Hayatında nerdeyse her şey yolunda gidiyordu ta ki,sarışın çocukla tanışana kadar.Zayıf,sevimli bir yüz yapısa sahipti o.Hani bebek suratlı derler ya öyle.İlk gördüğü zamandan farketmişti birşeyler garip hissettiriyordu ona.Zamanla onunla daha da yakınlaşınca anlamıştı.Kendisi diğerlerinden farklıydı.

Sarışın çocuk ona her gülümsediğinde kalbi çıkacak gibi oluyordu.İsmi Rüzgardı,o İzmirden ablasının zorunlu doğu görevi için gelmişti onla birlikte.Ve onun sınıfında okuyacaktı.Rüzgar erkeklerden hoşlandığını daha önceden anlamış ve hislerinin farkına erken varmıştı ondan.Hakansa kendisiyle cebelleşmişti bir hayli.Buralarda çok katıydı kurallar.Öyle insanların yeri ancak topraktı.Ama aşk kalbe düştü mü çare yoktu,ne kural dinliyordu ne ölümden korkuyordu insan.

Aşkıyla ergenliğin zaptedilemez hissleri birleşince küçük kaçamaklar yapmaya başlamışlardı kıyıda köşede.Çevresinden bunu saklamaya çalışarak mümkün olduğunca yaşatıyorlardı sevgilerini.

Yine o günlerden birindeyken ağaçların sık olduğu biryerde buluşmuşlardı dere kenarında.Bir birine sarılıp arada öpüşerek gelecek hayalleri kuruyordular beraber.O sırada bu güzel anı bozan bir çıtırtı duyuldu arkalarında.Korkuyla ikisi de doğrulup arkalarına baktıklarında ondan bir yaş küçük kardeşi Dila'nın onları izlediğini gördü.Elindeki su testisinden buada olma amacı anlaşılıyordu.

Ona doğru birkaç adım atınca kardeşi arkasını dönüp koşmaya başladı.Kalbi korkudan duracak gibiydi.Normalde kardeşini ikna etmeye çalışırdı anlatmaması için ama o babasının hiçbir zaman taktirini alamadığı için kıskanmıştı kendisini.Erkek çocuk olduğu için babası hep Hakanı üstün tutar,kızları yokmuş gibi davranırdı.Sevgisizliğin acısını, ötelenmenin nefretini hep içinden Hakana yöneltmişt Dila.Şimdiyse idam sehpasını hazırlamak için eve koşuyordu.Bundan emindi Hakan.

TEHLİKELİ-GAYWhere stories live. Discover now