Be Mine || Slenderman's Fanfiction

#2 Can Sıkıntısı

Genç adam terli bir şekilde yatağından fırlamıştı. Gereğinden fazla hızlı nefes alıyordu. Hızla yatağından kalkıp yüzünü yıkamaya gitti. Hava güneşli ve güzeldi, bu onu rahatlatmaya yetecek şeylerden biriydi.
Genç adam gözünün önüne gelen saçlarını bileğindeki tokayla bağladı ve dişlerini fırçalayıp su içmeye gitti.

---

Aklına durmadan rüyasında gördüğü ürkütücü canavar geliyordu. Belki de fazla korku filmi izlemek ve Ürkütücü hikaye okumak onu etkilemişti. Genç bu düşüncelerinden kurtulmak için, masasının üstüne bıraktığı telefonunu aldı ve
Yapmayı en çok sevdiği şeyi yapmaya, yani ürkütücü şeyleri araştırmaya başladı.
Zaten evde yapabileceği çok bir şey yoktu ve hafta sonuna çoktan girmişlerdi.

---

Canı fazlasıyla sıkılıyordu.
Birilerinin onunla takılmasını istiyordu.
Tam tamına 5 korku filmi izleyip bitirmişti. Buna rağmen yapacak bir şeylerinin olmaması onu üzüyordu. Eşyalarını karıştırmaya karar vermişti,
Defterlerini karıştırırken içine bir his düştü. Biri onu yine izliyordu. Arkasında bir ürperti hissetti. Arkasından simsiyah bir gölge geçti. Kalın bir ses ona bağırdı;

"ARKANA BAK"

Daniel bir anda arkasını döndü, yerde siyah kapaklı ve günlük benzeri bir şey duruyordu.
Genç etrafına hızlıca bir göz geçirip yutkundu ve günlük benzeri şeyi eline aldı.
Baştaki yazı ilgisini çekti,

"CEDRİC BORİS'İN KARANLIK NOTLARI"

Daniel tekrar afaladı.
"BU BİR ŞAKA VE BANA ŞAKA YAPIYORSUNUZ DEĞİL Mİ?!"

Bir anda salondan cam kırılma sesi geldi.
Çocuk günlüğü yatağına attın hızla salona koştu. Hiçbirşey yoktu. Delirdiğini düşünüyordu. Aklı yerinde değildi belki de, kalbi çarpıyordu.

"B-bunlar sadece bir kabus ve ben birazdan uyanacağım"

Daniel, Telefonunu eline alıp Emily'e yazdı,
Belki o gelemezdi ancak o,
Emily'i buraya çağırabilirdi.

"Hey Emily! Bugün bize gelmeye ne dersin?"
- Dany☃

"Heey, sana da merhaba yakışıklı, neden olmasın?
Büyük annemden izin almam gerek. Muhtemelen izin verecektir de. Seni ne kadar sevdiğini biliyorsun?"
- Emily💤

"Ahh tabii ki! O zaman bekliyorum güzelim ;)"
- Dany☃

Daniel telefonu kapatıp etrafın düzgün olup olmadığını kontrol etti.
Her şey yerli yerindeydi, yatağının üstüne attığı kitap hariç. Hızla onu rastgele bir çekmeye sıkıştırmaya çalışıyorken, kapı çaldı.
Daniel çekmeceyi kapatıp kapıyı açmaya gitti. Gelen Emily'di. Genç adamın nefesi kesilecek gibiydi. Bu onu her gördüğünde oluyordu.

"Hey yakışıklım, beni içeri almayacak mısın?"

Daniel bir anda afalladı,
"Oh, içeri.. Oh tabi! İçeri gel"

Kız kıkırdayıp salondaki bir koltuğa rastgele oturdu.
"Eee Naber?"

Daniel sırıttı. "Hiç, büyük annenin gelmene izin vermesine sevindim."

Emily göz devirdi. "Ona artık 17 yaşında bir lise öğrencisi olduğumu hatırlatmaktan bıktım."

Daniel kıkırdadı. "Sanırım bunun aynısını benim de anneme hatırlatmam gerekecek."