"Bir şeylerin içinden her çıkmaya çalıştığım vakit sanki daha çok o şeye sürükleniyormuş gibi hissediyorum. Bu yapışkan bir bataklıkta çırpınmak ile eş değer nitelikte. Büyük babamın günlüğünü buldum. Tam olarak onu alt çekmecemde buldum.
Günlüğün içinde kırmızı ve akışkan bir kalemle yazılmış olan bir not buldum. Düşününce bu olan her şeyi kafamda kuruyormuş gibi hissediyorum. Neye inanacağımı bilmiyorum, ne yapacağımı bilmiyorum. Kimseye güvenemiyorum. James hakkında bir yazı yazıyordu.
"Çok sevgili Daniel oğlum; Sevgili James'ini geri dönüşü olmaksızın bu dünya ile olan bağsını kestik. Tüm yalancı ve hırsızların sonunun James'e benzeyeceğini belirtmeme gerek yok herhalde?
Onun için üzülerek vaktini boşa harcamamaya gayret et evlat :)"
Bunun bir tür şaka olduğunu düşündüm ama mektubun üslubu nedeniyle bunun şaka olmadığının bal gibi bilincindeydim. Bunu ilk okuduğumda beynimden vurulmuşa dönmüştüm.
James'in bir yalancı olduğu yazıyordu. Burada neyi kastetmeye çalıştığını asla anlamamıştım çünkü James'in yalan söylemek için hiçbir sebebi yoktu...
Ya da var mıydı?"
(...)
JE LEEST
Be Mine || Slenderman's Fanfiction
FanfictieIşığı hissedemeyeceksin. Her adımını duyabiliyorum ve korkmuş görünüyorsun. İşimi kolaylaştırmaya çalıştığını biliyorum. Kendine uy, benim olacaksın. Ben siyah beyaz ve korkuya bölünürüm. (...) Şimdi benimsin, bu sefer kaçış yok. Koşarken omurgandak...
