Seonghwa okuduğu mesaj ile hemen evden çıkmış ve yunho'lara doğru gitmeye başlamıştı. Birazdan birlikte hastaneye gidecekler ve yunho'nun iyileşme ihtimalinin olup olmadığını öğreneceklerdi. İçinde bir umut vardı. İyileşebilecek umudu.
Yunho'nun evine vardığında tam kapıdan çıkan bedeni görmesiyle yüzünde bir tebessüm oluştu. Adımlarını biraz hızlandırarak yunho'nun önüne geldiğinde yunho korkarak birkaç adım gerilemişti.
"Özür dilerim. Korkutmak istememiştim."
Yunho gözlerini karşısındaki bedene dikerek onu baştan aşağıya süzmüştü. Üstüne giydiği beyaz tişörtünün üzerine giydiği deri ceketi ve altına giydiği siyah kot pantolonu ile oldukça yakışıklı görünüyordu. Öyle ki nefes kesici bile diyebiliriz...
"Neden buraya geldin?"
Sorunun saçmalığıyla seonghwa kaşlarını çattı. "Gelmese miydim?" diye sorduğunda başını iki yana salladı.
"Okulda buluşacaktık ya ondan dedim." Gülümseyerek yanına vardığında hemen seonghwa'nın koluna girmişti.
Sessiz geçen uzun bir yoluculuğun ardından iki genç hastaneye varmış ve sıralarını beklemeye başlamışlardı.
"Sen içeriye gelecek misin?" yunho'yu başını sallayarak onaylamıştı. Doktor ile konuşmak istiyordu. Yunho'nun iyileşmesi adına olabilecek, yapılabilecek her şeyi öğrenmek istiyordu.
Seonghwa ekranda yunho'nun adını görmesiyle onu kolundan tutarak kaldırdıktan sonra birlikte odaya girdiler. Doktor yunho'nun muayenesini yaparken seonghwa sessizce bir köşeden doktoru ve yunho'yu izliyordu. Sonunda muayene bittiğinde masanın karşısındaki koltuklara oturmuşlar ve doktorun diyeceklerini bekliyorlardı.
"Öncellikle yunho'nun durumu aynı. Değişen bir durum yok."
Doktorun söyledikleriyle seonghwa'nın umutları yerle bir olmuştu. yani yunho iyileşemeyecekmiydi?
"yapacak başka birşey yok mu doktor bey?"
Doktor bakışlarını yunho'ya çevirdiğine seonghwa da çevirmişti. Yunho kaşlarını oynatarak "hayır" işareti yapıyordu ve seonghwa kendisinden bir şeyler gizlediğini fark etmişti.
"Doktor bey söyler misiniz? ne saklıyorsunuz?"
Doktor derin bir nefes alarak seonghwa'ya döndü. "Aslında bir yolu var ama bunu yunho istemiyor."
Seonghwa kaşları çatılırken bakışlarını yunho'ya çevirmiş ve göz göze gelmişlerdi. "Söyleyin lütfen." Yunho başını iki yana sallarken seonghwa bakışlarını doktora çevirmiş ve cevabı beklemeye başlamıştı.
"Bunun tedavisi yurtdışında var ama oldukça uzun bir süreç. Bunu yunho'ya söyledim ama yurtdışına gidemeyeceğini söyledi."
Seonghwa şok olmuş bir halde bir yunho'ya bir doktora bakkıyordu. "Yani yurtdışına gitse iyileşebilecek öyle mi?" doktor başını olumlu anlamda salladığında seonghwa bakışlarını yunho da sabitledi.
"Ben gitmek istemiyorum. Senden ayrı yaşayamam ben seonghwa."
Seonghwa hafif bir tebessüm ederek oturduğu yerden kalkıp yunho'yu da kaldırarak odadan çıkmışlardı. Ne yapıp edip onu ikna etmesi gerekti.
...
"Olmaz seonghwa. Gidemem. Seni ve ailemi bırakıp yurtdışına gidemem."
Seonghwa yunho'yu kollarının arasına çekerek sıkıca sarıldı. Başına saçlarını koklayarak birkaç öpücük bıraktı. Onun uzaklara gitmesini o da istemiyordu ama onun sesini duyabilmek, sesini duyabildiği bilmek gibisi yoktu. Bunca zamandır kendine dert etmemişti, oldukça mutluydu ama jackson'a ağzının payını verebilmek için bunu canından çok istiyordu.
Yunho'yu kendinden ayırarak gözlerine bakarken "Sadece düşün. Birbirimizle normal bir şekilde konuşabildiğimizi düşün. Sadece ufacık bir ayrılık sonrasında normal bir hayatın olabileceğini düşün ve sonra seninle tekrardan doktora gidip kabul ettiğini söyleyelim olur mu?" demiş ve gözünden bir damla yaş akmasına engel olamamıştı. Yunho da hüzünlü bir tebessüm ederek kollarını seonghwa'nın boynuna dolmış ve içinden mırıldanmıştı.
"Bu hayatta en çok istediğim şey sesini duyabilmek."
...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(Seonghwa'nın hastaneye giderlerken ki tipi :D)
30.12.20
Kurgu hakkındaki düşüncelerinizi belirtirseniz sevinirim. :)
