ကုန်းမြေကြီး၏ အရှင်သခင်ဝမ်ဖေး( Book - 2)

အပိုင်း (၅၉) - ပိုးပန်းသူ

အန်းကျီယန်က လူအုပ်ကြီးရှေ့သို့ ရောက်လာလေ၏။

လူအများက စကားပြောနေခြင်းကို ချက်ချင်း ရပ်တန့်လိုက်ကြကာ သူ့ကို တောက်ပသည့် မျက်လုံးများဖြင့် ကြည့်လာကြသည်။

ဒီမြေရှင်ငယ်လေးကိုမူ လူအများအနေဖြင့် လေးစားမှု သာ ရှိနေပေသည်။ သူတို့၏ မျက်လုံးထဲ၌ ဤမြေရှင်ငယ်လေးသည် အချိန်တိုင်းလိုလို အရှုပ်အထွေးထဲမှ သူ့အတွက် အကျိုးအမြတ် ရနိုင်မည့် ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ချမှတ်နိုင်၏။ ထိုသို့သော စိတ်ထားအပေါ် မူတည်လိုက်လျှင် သူ့အဖေ အန်းချန်ဖူ သည်ပင် သူ့အား လိုက်မမီနိုင်ပါချေ။

ဟုတ်ပေသည်။ သူတို့မှာ အမှန်တကယ်တော့ မသိရှိကြပါပေ။

အန်းကျီယန်၏ အပြုအမူများ အားလုံးမှာ သူ့ရဲ့ အစီအစဥ်များ၏ လမ်းကြောင်းအတိုင်း သွားနေခြင်း ဖြစ်သည်။

"အန်းမိသားစုက အလုပ်သမားအဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ စုဆောင်းဖို့ ပြင်ဆင်ထားတယ်။ ခင်ဗျားတို့ စိတ်ဝင်စားမယ်ဆိုရင် တာဝန်ခံဖုန့် ကိုရှာပြီး လက်မှတ်ထိုးထားလို့ရတယ်။ လစဥ်တိုင်း လုပ်အားခကို ရှင်းပေးမှာပါ...အန်းမိသားစုက ခင်ဗျားတို့ကို မမျှမတ မဆက်ဆံပါဘူး"

အန်းကျီယန် စကားပြောအပြီးတွင် အားလုံးမှာ ဝမ်းသာအားရဖြင့် တာဝန်ခံဖုန့် ဆီ အ​ပြေးသွားကာ လက်မှတ်ထိုးကြလေ၏။

သူတို့က ဆန်အိတ်သယ်သည့်အလုပ်ကို ဆုပ်ကိုင်ဖို့ရာ ကြိုးပမ်းခဲ့ကြသော်လည်း ယင်းမှာ ရေရှည်အလုပ် မဟုတ်ပေ။ ထို့ကြောင့် အန်းမိသားစုမှာ လူအချို့ စုဆောင်းနေကြောင်း သတင်း ပျံ့နှံ့သွားချိန်၌ ကြားလိုက်ရသူများမှာ မနာလို ဖြစ်ကုန်ကြသည်။ ကြားလိုက်ရသူများ မနာလို ဖြစ်ကုန်ရခြင်းမှာ ယင်းအလုပ်သည် ရေရှည်အလုပ်အကိုင် ဖြစ်နေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။ လစဥ် လုပ်အားခအတွက်ကိုမူ လူများက ငှားရမ်းခံလိုက်ရသူများထံမှ စုံစမ်းပြီး ဖြစ်သည်။

တာ့ယာရှိ ပြည်သူများ၏ ပုံမှန် တစ်လစာ ဝင်ငွေမှာ ကြေးပြားလေးရာပါသည့် ငွေကြိုးနှစ်တွဲ ဖြစ်သည်။ အန်းမိသားစုက ပေးသည့် ငွေမှာမူ ငွေကြိုးသုံးတွဲ ဖြစ်၏။ တိုင်းပြည်၏ ပျမ်းမျှနှင့် နှိုင်းယှဥ်ပါလျှင် သူတို့မှာ တစ်ရက်ကို ကြေးပြားနှစ်ဆယ်ထိ ရမည်ဟု ဆိုလိုနေခြင်းပင်။ သူတို့သာ ဒီနေရာမှ အနည်းငယ် စုမိဆောင်းမိသွားလျှင် မိသားစု တစ်စုချင်းဆီတိုင်း ကြေးပြားနှစ်ဆယ်ကနေ သုံးဆယ်အထိ စုဆောင်းနိုင်သွားပေမည်။ ဤကဲ့သို့သော ကောင်းမွန်သည့် ဆက်ဆံမှုမျိုးနှင့်ဆိုလျှင်...တခြားသူများ မနာလိုဘဲ ဘယ်လိုလုပ်ရှိနိုင်ပါမည်နည်း?။