TIMARHANE ~GAY~

iki

Medya: Barlas

Yemek ve ilaç zamanı arasında kısa bir süre olduğu için ikisini bir arada yapacaktım. Derin bir nefes çekip ilk kapıdan içeri girdim. Yine teyzeyle karşılaşırken gülümsedim. "Yemeklerini ve ilaçlarınızı unutmayın tamam mı birazdan kontrol etmeye geleceğim" dedim. Kadın bana gülümseyip yanına döndü. "Duydun amcayı yemekler bitecek" dedi. Gülmseyip kapıdan çıktım.

İkinci tepkisiyi ve üzerinde çocuğun ismi yazan odaya girdim. "Yemek vakti çocuklar. İlaçlarınızı içmeyi unutmayın tamam mı? Birazdan kontrol edeceğim" dedim.
Çocuk bana gülümseyerek bakıp kafasını salladı. Yanına gidip saçlarını karıştırdım. "Afiyet olsun ufaklık"dedim.

Kapıdan çıkıp diğerlerinede yemeklerini ve ilaçlarını verdim. Son kapı benimle konuşmayan kişinindi. Sanırım onu yemek yerken izleyecektim. Başka türlü yiyeceğini zannetmiyordum. Hem beklerken sıkılmamış olurdum.

Kapıdan yemekle girip sehbasının üzerine koydum. "Yemek vakti"dedim. Elimi cebime atıp ilacı çıkardım. "İlaç vaktide" deyip sehpaya bıraktım.

Bana bakmadan sehpanın üzerindeki yemekleri yemeye başladı. Hiç konuşmadan sadece yemek yiyordu. Onun nasıl bir şizofren olduğunu bilmiyordum. Asla konuştuğunu görmemiştim. Konuşamıyor muydu? Ama dosyasında böyle bir şey yazmıyordu.

Yemekleri bitirip sehpanın üzerine bırakırken ilaç kutusunu salladım. "İlaçlarını unuttun" dedim.

Yatağında sırt üstü uzanıp ilk defa duyduğum pürüzlü sesiyle konuştu. "Ben.. hasta de.. değilim" dedi. Konuşmakta zorlanıyordu. Arada bir kaç saniye boşluklarla konuşuyordu. Belki de dediklerinde haklıydı. Omuz silktim. "İspatla" dedim.

O zaman ilk defa koyu kahverengi gözlerini bana çevirdi. Sert gözleri gözümle buluştuğu her saniye yumuşayıp huzura kavuştu.

Yatakta ayağa kalkıp üzerime geldiğinde sandalyeden korkuyla kalktım. "Ne yapıyorsun?" Dedim.
Ama beni tınlamayıp dolaba yasladı. Elleri yanağımda yerini alırken gözlerinin içi parlıyordu. Yanağımı hafif hafif okşuyordu. Gözlerimden gözlerini çekmezken kısık sesiyle "buldum" dedi.

Kaşlarım çatılırken ona baktım. Yanılmıştım. Oda bir deliydi. Yanağımda elini tutup yere indirdim. Masanın üzerindeki ilaçlarını alıp elimdeki suyla ona yürüdüm. "Hadi ilaçlarını iç " dedim. Gözleri benden ayrılmazken sadece yapmama izin verdi. Haplarını dudaklarının arasından yollarken dudakları araladı. Sonra suyu içti. Ama asla gözlerimi gözlerinden çekmedi.

Bardağı ve tepsiyi alıp kapıdan dışarı çıkıp derin bir nefes aldım. Sanırım o hepsinden daha uçuktu. Bir dahakine koridorda beklemek iyi olacaktı.

°°°

Okuyanlardan bir kaç yorum isterim. Nasıl gittiğine dair

Ve +18 bölümler beklediğimden daha geç gelecek.