The Vocalist's Bestfriend (The Moon Series #1)

5

Kiana's POV

"Sean?!"

"Hey, sorry." gosh, ang gwapo niya sa malapitan!!!

"Ah it's ok. It's my fault actually." sabi ko naman at wow, may pa-english!

"Hahaha, nah. It's my fault. And I think i've seen you from somewhere. Wait." He paused for a little at magsasalita na sana ako para magpakilala but then, "Kiana right?" O M G!! he remembered meeeee, goshhhhh!

"Ahm, yeah. Kiana Martinez!" I offered my hand to handshake and tinanggap niya

Oh gosh! His hand was so soft! Softer than cotton charrr. Ang lambot!

"Sean Nobleza." pakilala nito pero i know naman na hihihi

"Ah sorry talaga, di kasi ako tumitingin sa dinadaanan ko eh! " kumamot pa ako sa batok ko para mas magmukha akong tanga, charr

"Hahaha ok lang. Sige una na pala ako, nice seeing you again. Hope to see you again" and then he leaved

Omygosh! I'm so luckyyyyy!!!!!! Ackkkkk.

So OA.

It's natural, duhh!

-

"Bye Kianabers! Text kita pag free kami ni jowabels para pakilala kita." Hindi parin talaga niya maiwala sa sistema niya ang mga gay language niya haha

"Ok sigee, byee. Ingat." paalam ko dito at nang makalayo na ang kotse niya ay nakalayo na bago ako pumasok

"San ka galing?" napalingon ako sa ate kong nakataas ang kilay 

"Diyan lang sa tabi tabi." sagot ko dito at napairap naman siya ng makita ang bitbit ko

"San ba ang tabi tabi na yan at marami atang pwede mabili?" pilosopo ka girl?

"Hmp! Pilosopo. Sa mall." sabi ko nalang dito at dumiretso na sa kwarto namin at di na siya pinansin

Inayos ko ang mga pinamili ko bago naghiga sa kama.

Haist! Pagod na pagod ako! Parang gusto ko nang matulog. Kaya pumikit ako at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

"Thank you po." pasasalamat ko at tumango naman si manong na katabi ko, pinaabot ko kasi yung pamasahe ko

Today is Monday and as usual may klase. I'm wearing our school uniform na kulay blue na palda na hanggang two inches above the knee and white na polo sa pantaas with blue suit jacket. Mainit siya but it's required eh so i have no choice. And it's currently 7:20 in the morning, ten minutes more para sa flag ceremony. Kaya mas binilisan ko ang lakad ko para makaabot.

"Kian!" napalingon ako sa likod ko ng makarinig ng sigaw at doon ko nakita si Louisse na tumatakbo, parang bata at kumakaway-kaway pa

"Hi Kian! Buti naabutan kita," hinihingal nitong bati saakin

"Tss. Halika na nga, malelate na tayo oh!" sabi ko dito kaya lakad-takbo na ang ginawa namin

At sakto, nang makarating kami eh nag-ring na yung bell.

"Yes! Sakto." Louisse cheered like a child, childish as ever

"Ang isip bata mo talaga." puna ko dito at ngumiti lang ito, yung labas ngipin pa. Ugh! Kairita.

Mabilis na lumipas ang oras at tanghali na. Lunch break. Nakita ko kanina ang The Moon at nagulat pa si Louisse ng hindi ako nakisigaw kasama ang fans nila.

'Luh, sinasapian ka teh? Bat di ka nakikisigaw? Bagong buhay?' I remembered her saying those while her eyes were opened wide

"Ackkkkk!!! Nakakakilig!!!" nabigla ako ng may sigawang narinig mula sa cafeteria