Isang mundong mapanghusga
Lahat hinuhusgahan
Walang pinipiling edad
Walang pinipiling kasarian
Ni minsan hindi mo makikitang mag isip
Lahat ng tama ay ginagawang mali
Atensyon na laging pinag-aagawan
Isang mundong puno ng pagkakamali
Walang basehan kung sino ang tama at mali
May kakulang pero hindi natutugunan
Isang pagkakamali
Pero lahat manghuhusga ni hindi alam ang buong istorya
Noon at ngayon
Isang malaking pagbabago
Ang naganap sa mundong ito
Kabataan na pag-asa ng bayan
Isang kasinungalingan ang naukit
Sa ating murang isipan
Walang makakapagsabi
Kung tayo nga ba ang tinutukoy ng kasabihang
iniwan ni Rizal
Paano nga ba mapapatunayan
Kung lahat tayo ay binago ng henerasyong ito
Lahat tayo ay bantay sarado
Ng chismis sa kanto
Paano nga ba mababago?
Paano nga ba mapapatunayan?
Paano nga ba maisasakatuparan?
Paano nga ba?
Mga tanong na gumugulo sa aking isipan
Mga tanong na hindi masagot ng aking opinyon
Mga tanong na pawang wala pang kasagutan
Mga tanong na naghihintay sa sagot ng mundong mapanghusga.
YOU ARE READING
Autumn Leaves from the Attic
PoetryAt sa tulang ito ko ibinuhos ang pusong gustong umiyak, magpaka saya, mag liwaliw at magpahinga.
