Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 26

Chapter 26: Worst Nightmare

Casey's Point of View

"Captain C is coming!"

ALIGAGA KONG na ibaba ang librong binabasa. Binalingan ko ang sumigaw. "Where is he?" I asked nervously.

She suddenly turn her gaze to me. "He's outside," she responded. Nagmadali akong bumangon sa pagkakahiga. Mabilis kong Tinago ang libro sa ilalim ng aking unan.

"He was a disturbance," bulong ko sa sarili. Haystt, nakakainis.

We are fourty (40) persons were staying in one shelter. There are twenty double deck. Hindi ko mailarawan sa aking diwa kung papaano kami nag kasya sa masikip na tent na to subalit hindi iyon naging dahilan ng inis na aking nararamdaman. Ang pagbisita ng kapitan na 'yong tuwing sasapit ang alas-sais ng umaga ang lubos kong ikinainis. 

Supposedly, kung nasa bahay ako... I'm still fulfilling my night's dream. Narinig ko ang yabag niya papasok sa aming silid. Kasabay ng paghinto niyon ay ang pagbati nila. Nanatili pa rin akong naka yuko. Nasusuka lang ako sa kaniyang itsura, chos!

Instead a morning greet I say. "Anong good sa morning?" I whispered. Nainis pa rin ako. Naramdaman kong may kumalabit sa akin.

"Bunganga mo be," bulong niya sa akin. "Hindi kana nasanay sa kapitan na 'yan," dugtong nito. Kinakausap ko ba siya? At ano ang sinasabi niyang nasanay... kahit kailan ay hindi talaga ako masasanay sa baklang kapitan na yan.

"Nakakainis ang baklang 'yan," I said.

"Watch your words." Kumpronta niya. "Kapag narinig ka niyan sige ka," paalala pa niya.

"I don't care," asik ko. Hanapin niya sa Mars ang pake ko. Hindi ako natatakot kung marinig niya ang sinasabi ko, totoo naman na bakla siya.

Tinapunan niya ako ng masamang tingin at ilang ulit na napa-iling. Nagkibit-balikat na lang ako.  

"Everyone, OUT." Captain C ordered. Beast mode ang kapitan niyo. Ano kaya ang problema nito? Umaga pa lang ay tumaas na naman ang kaniyang blood pressure.

Kagyat na sumunod kami sa kaniyang inutos. Pagkalabas namin ay bumungad sa amin ang mga kalalakihan na nag-eensayo na walang damit pang itaas.

They were exercising without shirts?

What the hell Brix!  

My fist clenched, firmly. Masaya ka pa sa lagay na yan? Nakangiti ito habang tinitingnan ang mga kababaihan na kalalabas lang. He flex his muscles that make the girls screamed.

My brow arched, sarcastically when I saw him approaching that girls. Heto naman sila hindi matawaran ang ngiti sa mga labi. Malalagkit na tingin at may pahaplos-haplos pa ah?! Hinahayaan lang ni Brix ang mga ito sa panghahalay sa kaniya.

Pigilan niyo 'ko, nakakapatay rin ako ng malalandi. I lost my temper. Narinig kong may tinanong ang mga ito sa kaniya ngunit hindi ko marinig ng klarado. Hindi ko na lang sila pinansin.

Hindi naman ako nagseselos hindi ba? Bakit naman pala ako magseselos?
Hindi naman kami... ah, oo nga pala. Walang kami. Wala, wala talaga.