Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 13

Chapter 13: TASK 01

What will you do if your the only one trap on the middle of the forest without assurance that you will find way back?

Can you survive for a day without food to eat and water to drink?

What happen?...

FIVE O'CLOCK in the morning!
Iyan ang oras na nagising kami ng sabay-sabay, oo sabay-sabay... paano ba naman sino hindi magigising sa napaka ingay at nakakarinding tunog ng alarm drill na umaalingawngaw sa buong lugar, hindi lamang iyon ang pumukaw sa aming umaga, kasabay no'n ay ang mga yabag ng mga BAA na nag-eensayo habang binibigkas ang kanilang   sinusumpang mga salita.

"BAA for security!

  BAA for liberty!!

  BAA for thrive!!!" Sigaw nila sabay-sabay walang hinto walang humpay.

"ATTENTION!" Sigaw ng kanilang vice captain kasunod no'n ang nakakabinging katahimikan.

"Black Alphian's Army are you ready?"

"Aye aye, CAPTAIN!" They yelled in unison.

I remember during my high school days, I am one of the responsible and an admired leader of the CAT even in few club groups, I have been missed something, someone, everything. I miss them a lot.

Bahagya kong binuksan ang bintana at hinawi ang kurtinang nakatakip roon, mula sa loob kitang-kita ko ang isang batalyong BAA na nag-eensayo sa labas. Napaka organisado nilang titingnan, sout nila ang kani-kanilang uniporme na bumagay sa kanilang maiksing gupit. Bagaman ay madilim pa hindi iyon naging hadlang upang hindi ko masilayan ang kanilang itsura. They're look good, nawa'y maging matatag kayo pagdating ng panahon.

Nasa ganoon akong posisyon ng mabulabog ako ng tikhim galing sa aking likuran. It was him, Clyde.

Pinagmasdan ko lang siya at bumalik ulit ng tingin sa labas. Sumandal siya sa pader sa gilid ng bintana paharap sa likurang parte ko habang nakataas naman ng bahagya ang kaliwa niyang paa habang patuloy sa pagsuklay ng kaniyang buhok gamit ang kaniyang kamay.

Nang makuntento sa pagmamasid ay humarap na rin ako sa gawi niya. "Clyde," tawag ko sa kaniyang pangalan, awtomatiko naman siyang humarap sa akin.

"Hmm,"

"Have you ever tried to escape the reality?" Kapag-kuwa'y tanong ko. Hindi ko alam kung saan ko napulot ang tanong na iyon, kusa na lamang nasambit ko ang katagang iyon.

"What kind of question is that?" Naguguluhan niyang katanungan. Kitang-kita ko kung paano siya naguluhan, gayun na lamang ng kunutan niya ako ng noo.

"Tell me, is this she want? Hurt her son and use him for her own sake, interest and power?  How greed she is?--- damn!" Instead na sagutin ko siya sa kaniyang tanong ay muli akong bumato ulit ng tanong hindi lang isa kundi nasundan pa iyon.

"What are you talking about?" I can see how his face turn into something that you can't draw, confusion filled her body.

Maybe you can't understand for now and I hope someday you will understand what I mean. Let's say... this is not the right time. Will you accept the fact? Will you regret if you know the truth? Pagsisisihan mo bang nakilala mo 'ko?

Sana huwag kang magsising nakilala mo 'ko kasi ako hinding hindi. I will never and ever regret that I met you.

Masakit mang isipin na gigising ka na lang kinabukasan ay nasa reyalidad ka na. Ang katotohanang nabubuhay ka lang sa kasinungalingan, katotohanang ikaw lang ang hindi nakakaalam, katotohanang magpapabago sa daloy ng iyong buhay at katotohanang ang lahat ng ito ay naayon sa plano.