Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 6

Chapter 6: Trap

IF YOU have chance to choose,
what would you choose?
To escape or fight?
What would it be? And why?

We are human after all. Choose to fight than to escape, I must prefer to fight whatever the consequences is--at least I tried... If I die/passed away,  I died with dignity!

I'm a man of dignity and unbending principle.
And I am recognized for that... 

A man who never fight his own tragedy, are the person who afraid of difficulty.

A man who fight against darkness, are the person of greatness.

I WAS drowned by my thoughts, I snapped back to reality when the Headmistress utter to call everyone's attention.

Naging magulo, maingay at mapangahas ang bumabalot sa kabuuan ng Gym. Nagka-gulo ang bawat studyante sa nakakatimbag-loob na anunsyo ng Sekretarya.

I turn my gaze at the front...

"Everyone! Let us welcome our new fellow students who are registered to be one of us," she paused and she turn her gaze to us. "Introduce yourselves." She added.

"Let us give them a round of aplusse." Then everyone's clapp their hands, pumunta na rin kaming magkaka-ibigan sa unahan.

Bago kami mag-pakilala ay may apat na lalaki ang papunta sa aming gawi, I think they are the Black Alphian's Army (BAA)--wearing a paired of dark navy black-gray jeans accompanied with the same color of dress shirt that exactly matched with their black high combat.

They prepare a stone sacred bowl--isang sagradong kagamitan para sa isang banal na gagawin--contains with half full numbers of white shinning small stone.

A sacred one, it is dedicated to a religious purposes...They are align it into one. Naguguluhan! Bakit at ano gagawin namin sa mga 'yan? Tanong ng isang parte sa aking isipan.

"What's the purpose of that thing?" I whispered, naka-kunot noo! Pabulong-bulong habang maiging tinititigan ang mga BAA sa pag-ayos ng mga bagay na 'yun.

Napalinga-linga ako sa aking paligid, mga kaibigan kong walang emosyon ang makikita sa kanilang mga mukha. Hanggang sa hindi ko namalayan ang sarili ko na nakatitig na pala sa isang lalaki--and yes, that asshole--nakatitig din sa akin.

I gulped the lamp on my throat, I swallowed it really hard! Hindi ko kayang tagalan ang kaniyang mga titig, mapanganib!... nabaling ang attention ko ng kalabitin ako ni Fiery.

"Ayos ka lang?" Kunot-noong tanong nito sa akin, nag-aalala! Pagkatapos niyang itanong iyon ay sumulyap siya ng bahagya sa aking tinitigan... na ngayon ay umiwas na rin ng tingin.

"Yeah! I'm fine, why?" Mahinahon ngunit buong-buo ang mga salitang aking binitawan. Hindi ko pinahalata ang kabang nararamdaman.

"Anong fine ka jan?!" Singhal niya...tiningnan niya ako sa aking mga mata, mapanuri! "'Eh hindi ka nga nakinig sa ipinaliwanag ng head!" Dagdag na aniya sabay taas ng kaliwang kilay. What? Ano bang ipinaliwanag niya?... wala naman 'eh.

"Bakit? Ano bang ipinaliwanag niya?" Tanong ko pabalik... "wala naman 'eh," ani ko.

She let out a sigh, a bored one. "Oh.. kitams? Hindi ka nga nakinig," she uttered in disbelief, "what's bothering you?" Nag-aalala niyang tanong.

"Or someone's bothering you?" Si Brix na naki-usisa na rin, chismoso! Sinamaan ko naman siya ng tingin. Nakita ko si Clyde na nakatingin na rin sa amin.