Alpha Magus University | The Hidden Soul

Chapter 18

Chapter 18: Acquaintance Ball

PATULOY PA rin dumadalaw sa aking panaginip ang babaeng walang mukha, ang babaeng nakasuot ng pulos itim, ang babaeng patuloy na hinahanap ko at ninanais na mamatiyagan ang kaniyang pagkatao.

Kailan man ay hindi na iyon naalis sa aking isipan. I want to see her. Hindi ko alam kung bakit parang gustong-gusto ko siyang makita.

"Dumating na siya," anito na humihit-hit pa sa kaniyang sigarilyo. Dumating na nga siya. Pero kailan niya balak magpakita?

"Where she is?" Wika ko at hinalukip-kip ang laylayan ng aking damit at umupo sa malaking ugat ng kahoy.

"Still, we can't trace where she is," kaswal niyang sagot. Sumamdal siya sa malapad na katawan ng punong kahoy habang naka-angat ang kaliwang paa.

I shrugged, kailangan ko siyang makita. "You know I need to see her, siya lang ang makakatulong sa akin,"

Bumuga siya ng usok galing sa sigarilyo, bumaling siya sa akin at bumuga ulit. "Gagawin namin ang lahat ng aming makakaya para mahanap siya, and tungkol sa pinapahanap mong si... sino nga ba 'yon?"

I cough, "Can you please don't blow the smoke in front of me." I'm suffocated. "About sa babaeng 'yon. I don't know who she is, she didn't bother to show her face. Her totality were filled in black." I said as I described the woman in my dream.

Binitawan na niya ang sigarilyo at bumagsak iyon sa lupa. "Ah, got it. Black lady?" Walang kasiguraduhan niyang tugon. Black lady? Hindi naman siya nakakatakot pero napaka misteryoso niya.

"Ano tungkol sa kaniya?" Kunot-noong tanong ko.

Inapakan niya ang baga ng sigarilyo bago muling nagsalita. "Mukhang mahihirapan tayong mahanap siya. There's no lead at wala tayong kasiguraduhan kung totoo nga bang nabubuhay siya."

"But she used to show herself every time I fall asleep. Ano ang ipinapahiwatig niya?"
Naguguluhan pa rin ako. Bakit siya pa rin ang laman ng aking panaginip? Ano ang nais niya gayong binubulabog niya ako ng kaniyang presensya?

"I don't know," nag-iwas siya ng tingin. "But for now. Lets focus on what we have,"

Tumayo ako at naglalad habang naka hawak ang kanang kamay ko sa aking baba habang sinusuportahan naman ito ng kaliwa kong kamay. Imagining, you are walking back and forth thinking of something.

Ang pagkakaiba lang ay walang pumasok sa aking isipan.

"How about..." he paused, tumigil ako sa paglalakad at hinarap siya.

"How about?" Kunot-noong tanong ko.

"Hintay lang kasi, nag-iisip pa eh!" Singhal niya.

"Bilis." Pagmamadali ko sa kaniya. May balak pa talagang bitinin niya ako.

"How about... gumawa tayo ng eksena para lumabas sila," napaisip ako sa kaniyang sinabi. "What do you think?" Dag-dag na tanong niya.

May point siya, "What if... mabisto tayo?" I doubted. What if lang, pero kung mabisto nga?

"Trust me," saad niya. TRUST--- big word!

"How?" I doubted, again.

"Just give your trust to me and I will not disappoint you," pangungumbinsi niya. Matagal ko ng ibinigay ang tiwala sayo, huwag mo lang itong sirain.

"You'll not disappointed me, simula pa lang ay pinahanga mo ako. Hindi mo ako binago," wika ko, "subalit hinihiling ko sana huwag na huwag mo itong sisirain, kahit kailan," dag-dag ko. Don't you dare to ruin my trust, ManInBlack.