"သွား၃၂ဖြီးပြီးကောင်မတစ်ကောင်နဲ့သာယာနေတာမလား"
"ဆူး စာအုပ်ကျန်ခဲ့လို့အဲ့ကောင်မလေးကလိုက်ပေးတာပါ"
"စာအုပ်ကျန်ခဲ့ရလောက်အောင်ဘယ်လောက်တောင်စပ်စလူးထနေလဲမှမသိတာ"
"မမ.....ဆူးသိက္ခာကိုမစော်ကားပါနဲ့
ဆူးကဘာတွေလုပ်နေလို့လဲ"
"မင်းကျောင်းတက်စရာမလို့တော့ဘူး"
"မမအဲ့လိုမလုပ်ပါနဲ့စာမေးပွဲလည်းနီးနေပါပြီ"
"မလိုချင်ဘူး"
"အဝေးသင်လေမမရာ.....
ဒါလေးဖြေပြီးနောက်ဖြေခါနီးမှအနီးကပ်တက်ရမှာပါ"
"မတက်နဲ့တော့လို့ငါပြောနေတယ်လေ"
"ဒါဆူးကိုမမသက်သက်အနိုင်ကျင့်တာ
ဆူးကျောင်းတက်တာမမကိုဘာများထိခိုက်သွားလို့လဲ"
ခြူးတစ်ယောက်ကားကိုလမ်းဘေးထိုးရပ်လိုက်ကာ
"ဟာ...စောက်စကားကိုရှည်နေတာပဲ
ငါကမတက်နဲ့ဆိုမတက်နဲ့ပေါ့
အတွန့်ကလာတက်နေတယ်"
"မရဘူး.....ဆူး တက်ချင်တယ်"
"ဟာ......ဒီကောင်မတော့နာချင်လှပြီ" ဆိုကာသူမအော်ဟစ်လက်ကိုရွယ်လိုက်လေသည်၊၊
"ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ...ရိုက်မယ်ဆိုရိုက်လေ"
ခြူးလည်းဆက်မပြောဘဲကားကိုသာပြန်မောင်းလိုက်သည်၊၊
"မာမီနဲ့ဒယ်ဒီ"
အေး...ပြောလေသမီး
"ဟို...ဆူး ကျောင်းဆက်မတက်တော့ဘူး"
ဟာ...ဘာလိုလဲသမီးရဲ့
"ဆူး နောက်တော့မှပဲပြန်တက်တော့မယ်..."
အင်းပါ...သမီးသဘော
ဒါနဲ့သမီး ...သမီး စိတ်ပင်ပန်းနေရင်သူ့ကိုကွာလိုက်ပါလား
"မဟုတ်တာဒယ်ဒီရယ်....သူသမီးအပေါ်ကောင်းပါတယ်...ခုတလောစကားနည်းနည်းများကြတာပါပြန်အဆင်ပြေသွားမှာပါ"
အေးပါ...ပြောမရတော့လည်း
"ဆူးမြတ်ထက်...."
"ဟုတ်မမ"
"မင်း မီးပူတိုက်ထားတာလည်းကြည့်ပါဦး
ငါ့အင်္ကျီမီးကျွမ်းသွားပြီ"
