TDH ~ 28

1.6K 64 8
                                    


TDH ~ XXVIII

***

Cleopatra

"So, what is this all about?" Dad asked with a firm and stoic expression.

Nakasubaybay ang kanyang mga titig sa aming dalawa ni Odyssey.

We're in our living room. Nakaupo sila nang magkatabi ni Mom habang ganoon rin kami ni Ody. Toby, my brother is in his room. Mom said he's watching his favorite movie.

I keep on fidgeting in my seat. It would be the first time I'll be talking formally to my parents about the wedding.

Odyssey was calm and collected as usual. He didn't seem surprised when he saw Mom, or maybe he's good at hiding his emotions. Or maybe, alam niya na rin na nagbalik na siya. Halos lahat ng mga kaibigan ng pamilya namin ay alam ang nangyari sa mga magulang ko.

Stanford's and Larraza's have long been friends in the society. So it won't be a wonder of they already heard my mother's comeback.

He keeps on staring at me and I think he was waiting for me to be at ease before he'll tell them.

Napabuntong hininga ako. Maya-maya'y naramdaman ko ang paggagap niya sa aking kamay. Imbes na makalma ay mas lalo pang kumarera ang dibdib ko.

"Oh my gosh! Don't tell me, Cleo, you're pregnant?!" Mom suddenly exclaimed.

Namimilog ang kanyang mata at awang ang labi habang nakakatitig sa aming dalawa ni Ody.

I rolled my eyes. "Mom, stop assuming things!"

Pregnant agad? Nakakabuntis na ba ang halik ngayon?

"But why are you both looking so nervous? And marriage? I didn't know you're together?"

"How would you know?" That unconsciously slip on my tongue.

She was caught offguard.

Her face fell. Hurt was evident in her beautiful face.

"I'm sorry, Mom." Guilty kong saad.

I was such a fool for saying that!

"Cleo, that's foul, okay?" Dad reprimanded.

Mom held his hand in assurance. Then she gazed fondly at me.

"It's okay, doll. I understand." She smiled timidly at me.

Ngunit alam ko, masakit pa rin sa kanya ang narinig mula sa akin. Ang sarap sampalin ng sarili ko!

I know that it's all in the past but things aren't easy as I thought. Akala ko kasi mabilis lang naming maibabalik ni Mommy ang closeness namin. But things are not the same anymore.

Hanggang ngayon, nangangapa pa rin kaming dalawang mag-ina. We're trying to get back where we came from.

Odyssey gazed at me and I nodded. It's time..

"Mr and Mrs. Larraza.." Odyssey started in a serious baritone voice.

Kumalabog ang puso ko sa kaba. I want to back out but it's already too late now.

"Oh, Odyssey! You're too formal! Matagal na kaming magkaibigan ng mga magulang mo. Call us Tita and Tito. Hindi ka na iba sa amin." Mommy beamed at him.

Daddy was still examining us. Sa kanya ako ngayon mas kinakabahan. I bet he already have a clue about this. He's always observant and quick witted. The reason why he was able to manage and establish our company successfully.

"Tita and Tito.."

Hindi naman pala siya ganoon kakalmado dahil dama ko ang nerbiyos sa paghigpit ng hawak niya sa kamay ko.

The Dignified HeartbreakerWhere stories live. Discover now