TDH ~ 25

1.9K 65 16
                                    


TDH ~ XXV

***

Cleopatra

"You really know how to render me speechless, huh?" He chuckled in his baritone voice.

The humor is very much evident in his chocolate brown eyes.

Napaawang ang labi ko nang marinig ang kanyang pagtawa ng marahan. It resonated in my whole being, leaving me out of breath.

I must be dreaming!

Sinubukan kong kurutin ang aking sarili at tahimik akong napaaray! Letse ba't ko pa kasi kinurot ang sarili ko eh alam ko namang totoo?

Sometimes, we just tend to ridicule ourselves.

Pero para makasigurado, nilapitan ko siya at sinalat ang kanyang noo. Well, it's pretty hard because I have to tiptoe with his towering height.

Para akong bata sa 5'2 height ko.

His brows knotted. "What are you doing?"

Ang bilis namang nagbago ang mood niya! Hindi ko pa nga lubos na ninamnam ang tawa niya eh!

"Checking if you have a fever." Seryoso kong tugon.

He have a normal temperature naman.

"Are you sure you're really fine?"

I rolled my eyes in annoyance. Ito na naman kami!

"My gosh, Ody! Ilang linggo mo nang litanya 'yan. Sawang sawa na ako." Biro ko ngunit hindi ko maiwasang pamulahan ng pisngi.

Sinusubukan ko na lang magbiro upang hindi masyadong halata na gustong gusto ko siya.. I mean iyong pag-aalala niya!

His concern is just too good to be true! I feel like I'm leaving in a dream and one day all his acts would suddenly come back to normal. All those care and concern, I don't want it to fade away.

If I could just hold on to it.

"Good." He sighed. "Let's go to my office."

"For what?" Tiningala ko siya, salubong ang kilay.

His strict and intimidating eyes met mine once again. It sent shivers down my spine. I could feel the tingling sensation all over my being. This attraction of mine for him is so overwhelming!

Makisig siyang nakapamulsa sa harap ko.

"For work, of course. What else?" His lips rose.

Oo nga naman!

Hindi ba't buryong ka na ng ilang linggo, Cleo? You said you're done sleeping and doing nothing!

Nakakasawa ring tumambay at manood ng tv. Isali pa ang nakaka-cringey na lambingan ng parents ko na feeling nasa honeymoon stage. Even Toby seemed disgusted by the cheesiness of our parents.

"I have something to tell you.." I said hesitantly.

Naalala ko ang nangyari kanina. I need to tell Odyssey about it or si Dad muna?

Napamasid ako sa paligid. What if we're being bugged? Hindi ko maiwasang magduda dahil nalaman nga ang business meeting namin kay Benjamin Choi.

Who else would know about it? It's either Mr. Choi or someone closer. O baka rin naman pinapasundan lang talaga si Odyssey? Either way, we have to be careful.

"What is it?" his dark chocolate and mysterious eyes gazed at me.

Sinubukan kong hindi magpaapekto sa titig niyang iyon.

The Dignified HeartbreakerDär berättelser lever. Upptäck nu