I Honestly Love You (KimXi Fan Fiction)

Chapter 18- There you'll be

Please play the video and listen to the song while reading this chapter!

Thanks a lot sa mga comments sa previous chapters, guys! <3

“kuya, busy ka ba? Matagal-tagal na rin tayong hindi nagkikita…  pwede ba tayong magkita tonight?”, kausap ni Dylan sa phone ang kapatid na si Tristan.

“O, Dylan… ah, oo naman.. syempre, pwede… ikaw pa… may problema ka noh?..”, sagot naman ng kuya niya na nahalata sa boses niyang may mabigat siyang pinagdadaanan.

“oo kuya… wala talaga akong maisisiikreto sa’yo… sige na… pupunta ako dyan sa bahay mamaya…”, ang tinutukoy na bahay ni Dylan ay ang bahay ng kuya niya na hindi naman kalayuan sa bahay ng parents nila. May sarili na kasing bahay si Tristan, dahil nag-asawa na ito.

Habang nagddrive si Dylan papunta sa bahay ng kuya niya, naalala niya ang mga sinabi sa kanya ni Judith…  “I want you to save your marriage…with Denise… forget everything that happened… I want you to live a happy life with your wife and have kids with her… this is the right thing to do… you will be happy someday…”,

“I will never forget everything… it will always be you, Judith…. Only you… always and forever…”, naibulong ni Dylan sa sarili..

Nang makarating si Dylan sa bahay ng kuya niya, agad siyang sinalubong nito… batid ni Tristan na hindi basta-basta ang pinagdadaanang lungkot ni Dylan.

“Dy, ano yan? Si Denise na naman ba? Ikaw naman… hindi ka na nasanay sa asawa mo.. mag aapat na taon na kayong ganyan….”, bungad ni Tristan habang inaabutan ng beer in can si Dylan..

“No… it’s not about her….”, sagot ni Dylan sa kapatid, sabay inom ng beer..

“Ano?? Tarantado ka! May babae  ka??!”, bulalas ni Tristan.

“I love her so much.. but we never had an affair… nothing more than a working relationship…”, sagot ni Dylan sa kuya niya.

“Oh no… yun ba yung Judith na kinukuwento mo lagi sa’kin? Tsk tsk… I knew it… sabi na nga ba… alam mo nung una, dinedeny ko lang sa sarili ko eh… pero, I knew you’re falling in love with her… ewan ko nga sa’yo kung bakit later on mo lang na-realize…”, sabi ni Tristan na ikinagulat ni Dylan.

“hahahah… ganoon na pala ako ka-obvious?...”, sabi ni Dylan na natawa nang mapakla..

“oo.. loko ‘to… ano? Alam na ni Denise?”, --tristan

“oo.. alam na niya… pero pakiramdam ko, siya naman ang may hindi sinasabi sa’kin…”, kwento ni Dylan.

“ha?? What do you mean?...”, tanong ni Tristan.

“I… I don’t know…. And maybe, I don’t care at all….”, Dylan said, then inubos ang laman ng can ng beer.

“eh bakit naubos mo agad yang iniinom mo? Si Judith?? Oh, what happened with her?”, tanong ni Tristan.

“umalis na siya kuya… iniwan na niya ako… she will be staying in New York… with her best friend…”, sagot ni Dylan sa kuya.

“I see.. you know what?.... she’s doing the right thing… even though it’s extremely painful for the both of you… you’re doing the right thing..by letting go of her… Alam mo kasi, Dylan.. hindi naman sa lahat ng pagkakataon, paglaban ang paraan para manalo eh… minsan talaga, you have to let go.. it might be painful, pero believe me… all the pain will be worth it… sa ngayon, hindi mo pa ako maiintindihan…. But soon, brother… soon…you’ll understand…”, sermon ni Tristan sa kapatid.

“I don’t know…. But I hope so…. She said she wants me to save my marriage with Denise, have kids with her, and be happy with my life… I don’t think I can do that…”, kwento ni Dylan