Yeni bölüüm. Arkadaşlar haberiniz olsun bu bölümler geçmiş. Yani geçmiş çok bölüm kaplayacak -en azından öyle planlıyorum- ama asıl konu o değil. Asıl konu bundan 7 yıl sonrası. Yani kafanızda hemen birilerini eşleştirmeyin. Sonra hayal kırıklığına uğrayabilirsiniz. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalarr. Medyada Tunç. :)
Eve vardığımızda anahtarımı çıkarıp içeri girdim. Su benimle girmeden kendi evine yöneldi.
"Gece? Sen misin?!"
"Yok anne yandan geçen hurdacıya anahtar verdim de o!" ne tuhaf sorudur o arkadaş?
"Benimle dalga geçme Gece. Alırım ayağımın altına. Felç olur kalırsın."
"Ben bir şey demedim!"
"Külahıma anlat!" annemle tartışmamsı şeyimiz bitince odama girdim. Üstümü değiştirdikten sonra tekrar aşağı inip mutfağa geçtim. Yemekte ne var Gülbin!"
"Gülbin ne kızım?! Sinem Sinem!" annemin ilk adı Gülbin ikinci adı Sinem. Sinem'i daha çok seviyor anladığınız üzere.
"Hı ok." mutfaktan elim boş çıkıp salona yöneldim. Tam koltuğa oturacaktım ki annem seslendi.
"Gece! Hadi git krema al gel!" ya sabır!
"Para?!"
"Çantamdan al!" dış kapıya doğru yürürken bir yandan söyleniyordum. Annemin çantasından para aldıktan sonra ayakkabılarımı ayağıma geçirip evden çıktım. Bakkala giderken araba falan çarpmazsa iyi.
*Tunç'un Ağzından*
A.C. ile oynarken annem bağırdı.
"Tunç! Bakkal. Ekmek. Koş gel oğlum!" şu Tuna bir büyüsün o gidecek her yere. Ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Necmi amcama doğru yürümeye başladım. Ayıptır söylemesi kankam o benim. Bakkalın önüne gelince durdum. O? Gece mi? Ve yanındaki lavuk.. Mete?
*Gece'nin Azğından*
Bakkala yavaş yavaş yürüyordum. Telefonumda Su ile mesajlaşırken bir yandan da önüme bakmaya çalışıyordum. Sanırım kayaya çarptım. Bu nasıl bir sertlik. Kafamı kaldırdığımda onu gördüm. O çocuğun arkadaşlarından biri.
"Özür dilerim önüme bakmıyordum. Ben Mete." şirince gülümseyip elini uzattı. Uzattığı eli sıktım.
"Bende dikkat etmedim kusura bakma. Ben de Gece." gülümseyip elini bıraktım.
"Bakkala mı gidiyorsun?"
"Evet?" ne yapacaksın? Valla yolda tecavüze kalkışırsan seni kısır bırakırım Mete.
"Eşlik edebilirim."
"Gerek yok. Sen meşgulsundur falan.." dolaylı yoldan s*kt*r giti anla lütfen.
"Hayır yok. Gel." elini öne doğru uzatıp geçmem için yol verdi. Mal. Bakkala yürüdüğümüz yol boyunca konuştuk. Aslında iyi çocuk. Ben bunu yavşak falan sanıyordum ama değil. Gayet şirin ve mütevazi. Bakkala geldiğimizde yıllardır adını bilmediğim için Aksakallı Dede dediğim amcaya kremanın parasını uzattım. O da yıllardır bana ismini söylemez. Seviyor ona Aksakallı Dede dememi. Arkamdan gelen tanıdık sesle döndüm.
"Selam Necmi amca!"
"Oğlum olur mu ama! Yıllardır sakladım adımı Gece'den!" vay be Necmi'ymiş demekki.
