The Paramount Code (The Odd Ones, Book 1)

023. All For One

As Sketch walked through the dark hallways, he can feel his energy slowly getting even more depleted. Ilang araw din siyang walang malay, at wala pang kinakain o iniinom man lang. Alam niyang hindi niya na kakayanin kapag nagtagal pa siya, pero kailangan niyang gawin iyon dahil alam din niya na sa kanya lang pwedeng makinig ang mga iba niyang personalidad, lalong-lalo na si Kei.

Hindi naman nag-aalala si Sketch para kay Kit at Steven. Alam niya ang mga pag-uugali nito, at kahit papaano ay madali rin pakiusapan ang mga ito. Pero si Kei... Alam niyang galit sa kanya si Kei.

He knew Kei abhorred him, after he chose to suppress and hide them, after all, instead of embracing them as a part of him and his life. Kahit pa alam niyang walang masamang balak sa kanya ang mga alters na taglay niya, pinili niyang itago sila dahil sa kagustuhan niyang kahit papaano ay magkaroon ng normal na buhay.

"Kei... Lumabas ka na, please? Mag-usap tayo..." Sketch shouted, hoping that his alter will hear him, "Harapin mo ako... Ako ang kailangan mo, hindi ba? Andito na ako... Makikinig ako sa'yo."

Halos hilahin na ni Sketch ang sariling katawan, at tanging ang mga pader sa paligid ang nakakapitan ng mga kamay niya para makapaglakad habang hinahanap ang isa sa mga alters niya.

"Hinahanap mo ba ako?"

Napalingon si Sketch sa likuran niya, at nakitang lumabas si Kei mula sa isang kwarto sa hallway na iyon. Mukhang doon ito nagtatago.

"Kei... Mag-usap naman tayo."

"Mukhang hinahanap mo nga ako ah... Kaya lang ako ang nakahanap sa'yo eh," ani Kei habang nginingisian siya, "Why are you looking for me? Ah, do you plan to take me back in your body?" Isang pagak na tawa ang namutawi mula sa kanya. "Oh no... No freaking way. Ayoko nga. Tapos ano? Susubukan mo na naman kaming tanggalin sa utak mo?"

"Hindi ko kayo tinanggal -"

"Pero itinago mo ako... Kami ni Steven. Si Kit ang may kontrol sa lahat ng bagay, kaya wala akong magawa. You never gave me the chance to get the light... Bakit si Kit? Hindi naman siya ang totoong pumuprotekta sa'yo eh... Ako! I was the one protecting you from the very beginning... But still, you chose to suppress me..."

"Kinailangan kong gawin 'yun, Kei... I cannot lead a normal life with the three of you inside my head... I cannot let the three of you take over my life!"

"But we never wanted to destroy you, Sketch..." Kei said before laughing sarcastically, "Ang totoo, mahina ka... Dinadaan mo sa tawa lahat. Para kang bata... At higit sa lahat, natatakot ka sa aming tatlo... And you know what that means? You are terrified of yourself, because I am you, and you are me... We live inside your head and yet you're scared of us! Pero oo, tama ka naman... Gusto kong kunin ang pwesto mo. Gusto kong agawin ang buhay mo. I wanted to be you. Imposible 'yun noon, pero ngayon iba na. Before, I am nothing but a part of your mind. But now..." Kei smiled creepily, clenching his fists while looking at Sketch, "I have my own body... Hindi na lang ako basta parte ng isipan mo... Tao na rin ako."

Sinubukan ni Sketch na lapitan si Kei habang pilit na tinutulungan ang sarili na makatayo. "Kei... Huwag namang ganito. Makinig ka muna sa akin... Kaya nating ayusin 'to."

"Aayusin? Papano? Itatago mo ako ulit? You're going to suppress me again?" Kei chuckled dryly, "I don't think you can do that... You're weak, and you're a coward, Sketch."

"Just come with me, please..." pagmamakaawa sa kanya ni Sketch, "I promise you, I'm not going to hide the three of you."

"It's too late for that, you know? And by the way, I'm not coming with you," Ngumisi si Kei habang palapit sa kanya, bago nito hinawakan ang braso niya, "You're coming with me..."