Talk Back and You're Dead!

Chapter Thirty-Seven

Chapter Thirty-Seven

Nanuod lang ako sa kanilang dalawa. Hindi ako makagalaw. Hindi ko rin maalis ang tingin ko sa kanilang dalawa. Nakangiti sya. Nakangiti sya. Mukhang ang saya nya. Ang saya nya kay Amarie. Silang dalawa. Nakangiti sa isat-isa. Bakit sya nakangiti? Nakangiti sa ibang babae. Hindi ko pa sya nakikitang ngumingiti nang ganyan sa iba. Sa akin lang. Ako lang ang nginingitian nya nang ganyan. Pati ang tingin nya kay Amarie ganon ang tingin nya sa'kin. Sa akin lang. Pero ngayon bakit pati sa iba? May humatak sa'kin patalikod sa dalawa.

"Hwag mo silang pansinin," seryosong sabi sa'kin ni Gabby.

"Sammy.."

"OMG!"

"S-Sila...?"

"Okay lang ako," bulong ko. Tumingin ulit ako kina Amarie at Timothy.

Pero ang totoo hindi naman talaga. Ang sakit. Nagwawala sa sakit ang puso ko. Ang sikip huminga. Iba pala ang pakiramdam na alam mo na naging sila, ang kaibigan at ex mo. Masakit 'yon. Iba rin pala ang pakiramdam na makita mo silang dalawa na magkasama. Mas masakit. Ang sakit sakit.

Huli na ba? Bakit? Bakit ang bilis naman. But it's been a month. A month and week to be exact nang naghiwalay kami. Since ng araw na inamin nya sa'kin na totoo nga ang sinabi ni Kuya Lee. Ang hindi ko maintindihan. Bakit magkasama sila? Magkasama sila ngayon. Magkasama parin sila hanggang ngayon. Ganon ba kadali para kay Amarie na magpatawad? Ganon din ba kadali makalimot si TOP? Makalimutan na sinabi nyang mahal nya ako. Na ako lang at wala nang iba?

Eh ano 'to? Itong nasa harap ko ngayon? Ilusyon ko lang ba ito? O nananaginip lang ako? Isang bangungot. Kahit ano pa man ito. Iisa lang ang alam ko. Na nasasaktan ako ngayon. Nasasaktan sa nakita ko.

I'm pathetic! I'm pathetic for hurting so much like this! More pathetic because I'm still watching them right now. Ito na siguro ang pinaka-sinusumpa kong araw. Araw ko yata talaga ngayon para masaktan.

Lumapit pa silang dalawa sa amin. Hawak ni Amarie ang isang kamay ni TOP habang hinihila papunta sa amin. Si TOP naman parang wala lang at nagpapahila naman.

Pigil ko ang hininga ko kahit na parang sasabog na ang dibdib ko sa kaba. Natatakot ako. Ayokong makita si Timothy na may katabing ibang babae bukod sa akin. Nagsalubong ang tingin namin ni Timothy. Umiwas ako agad ng tingin.

"Unnie! Meet my Oppa! TOP-Oppa meet Sam-Unnie!" masayang pakilala sa amin ni Amarie.

"Amarie darling, kilala na namin si TOP," sabi ni Maggie.

"Moe? Is it true Oppa?"

"Yeah," tipid na sagot ni Timothy.

Naramdaman ko ang tingin sa akin ni Timothy.

"Long time no see TOP," narinig kong sabi ni Gabby.

"Too soon to see you, again," sabi ni TOP na halatang hindi nya gustong makita ito.

"Still the same Pendleton. You and Anya now? Wow! Goodluck with that!"

Kailangan pang itanong? Bitter na kung bitter! Ang sakit eh. Gusto ko nang lamunin ako ng lupa. Mas pipiliin ko yung tipong Drag Me To Hell kaysa tumayo rito kaharap silang dalawa. O tumalon sa building. The fastest way of killing myself is to just jump off a building. Sarap pakamatay ah. But nooo. Instead of doing those things. I just had to stand here looking like an idiot, hurting because of these lovebirds. Shit!

"Gabby," hinawakan ko sya sa braso. "Let's go."

"Okay," he nodded.

"Bye Unnie!"