Reincarnation of a Half Soul (Diamond Series #3)

Chapter 28 - The Promise in Neverland

~• Twenty Eight •~
The Promise in Neverland

"Remember, the Seraphima's mission is irrevocable and it must not fail," Roar whispered but also suddenly disappears in my dream.

Napabangon akong naghahabol ng hininga. For unknown reason, I felt something uncanny. Kinilabutan ako na hindi ko maintindihan. I get that this may be a part of my transition into having another self within me that may activate anytime but my dream is getting weirder and weirder every night.

Roar is always present in my dreams. Ewan ko ba kung siya ang guardian angel ko o sadyang bored lang siya kaya sa akin siya lagi nagpaparamdam.

Pero bakit kaya lagi ko siyang napapanaginipan? Hindi kaya hayop talaga pala ako sa nakaraan kong buhay?

Roar would just usually play with me or strangle my curls, but this time is different. Left with me are some words that marked in my head as I woke up. Kadalasan kasi ay hindi ko naman natatandaan ang lahat ng aking napapanaginipan hanggang sa maglaho na lang ito sa aking isipan kaso ngayon ay kakaiba. It bothered me like it was a familiar strange feeling.

Seraphima—what . . . or who is that?

Kung siguro ay ako pa si Lupe sa normal kong buhay ay tatawanan at ipagsasawalang-bahala ko na lang. Pero ngayong lahat ng nangyayari sa akin ay kakaiba, hindi ko na mapigilang pamugaran ng maraming haka-haka.

Tulad noong isang gabi, hindi ko alam kung parte ba ng panaginip o imahinasyon ko lang pero nakita ko si Roar na kalaro si Jack. Ang weird talaga!

O siguro namimiss ko lang iyong kabit kong si Jack? Speaking of him, makadalaw nga sa mga kaibigan ko mamaya.

Naghanda na ako ng breakfast at kumain mag-isa dahil wala na naman ang Bebe Dreyxin ko. Sayang, gusto ko pa namang tuparin 'yong pangarap kong holding hands while walking kami papuntang school. Kaso wala eh, magmula nang matapos ang pagsasayaw namin sa grand ball, hindi na kami masyadong nagkakasama. Almost one week na ang lumipas at lagi siyang naroon lang sa Dark Clandestine. Bihira na siyang matulog sa kwarto niya kaya ako tuloy muna ang nag-i-stay roon. Amoy Lupe na tuloy itong kanyang kama. Nyahaha!

I wonder what he's up to. Ano kayang pinagkakaabalahan ng asawa ko roon eh puro mga libro at magic items ang nasa office niya? Nagpapa-hard to get na naman yata! Haaaay! Malungkot tuloy akong naglalakad papuntang Westwing.

Sad girl muna, wala ang jowa.

Wala akong scheduled class ngayon kaya balak ko lang puntahan sina Harper. Kaya lang, bago pa ako makapasok mismo sa front gate ng school ay may humatak sa akin. I automatically swayed the man's hand who touched me. Bumalikwas ako kaya medyo tumalsik at napaatras ang lalaki. Nagkaroon ng wind impact sa pagitan naming dalawa dahil sa pwersang hindi ko alam kung sa akin ba talaga nanggaling.

My hand paused mid-air dahil sa bilis ng pangyayari. Napansin kong may umilaw na linya sa aking pulso—isang bagong simbolo. Nang tignan ko ang lalaki ay naghawi na siya ng hood at nakita kong si Baby Dreyxin pala! Tinignan niya rin ang kanyang pulsong nagliwanag at lumitaw ang simbolong kaparehas ng akin.

Nagkatinginan kami.

"You've gotten stronger, indeed. But you still need to work on your reflexes. Ni hindi mo pa ako naramdaman sa paligid. Enhance your senses. I guess we need to work on your mana."

Kumunot ang noo ko sa mga pinagsasabi nitong jowa kong si Dreyxinqt.

"Mana is the spirit or aura of magic that you should feel from someone who's wielding it. Para sa ating mga may kapangyarihan, we should instantly know when there's someone of our kind who's roaming around. Mabisa 'yon para malaman kung may nagmamanman sa atin o mayroong panganib sa paligid. That's basic."